dnia 31 lipca 2017
CHLEB ŻYCIA
48. Ja jestem chlebem żywota. (Jana 6,48)
Mój Jezu. Z własnej i niczym nie przymuszonej woli pozostawiłeś Swoje niebiańskie włości.
Zaznałeś bólu ziemskiego życia i stałeś się świętym chlebem życia dla tych, którzy poszli za Tobą.
Jak wielką łaskę uczyniłeś wszystkim, którzy i dziś mają dostęp do chleba, którym się stałeś.
Stając w tej łasce, karmię się tym chlebem każdego dnia i rozkoszuję się słodyczą, którą On skrywa.
Twoje życie rozlewa się we mnie, ogarnia mnie i nieustannie owocuje.
Słodki Zbawicielu, zawsze trzymaj mnie mocno w swoich ramionach i obdarowuj moje serce pełnią świętego życia.
Mój Jezu – pragnę żyć tylko dla Ciebie!
Pragnę abyś moje życie uczynił naczyniem swoich błogosławieństw i rozlał te błogosławieństwa na mój kraj.
Niech on wreszcie ożyje aby wielbić jedynego Boga, którym jesteś.
Boże mój, gdy moje oczy zamkną się już dla ziemskiego światła, otwórz je wtedy szeroko na światłość Twojego Królestwa i daj mi w łasce oglądać chwałę niebiańskiego życia.
Andrzej Cyrikas