Hipokryzja : Być hipokrytą oznacza dawanie innym wrażenia, że jesteśmy świętsi niż naprawdę jesteśmy. To jest dokładnie tak jakbyśmy byli fałszywi lub kłamali. Jezus przeklął hipokrytów siedem razy w Mateusza 23:13-29. Jest rzeczą możliwą by skłamać bez otwierania ust. Ananiasz skłamał Ducha Świętego bez wypowiedzenia ani jednego słowa – kiedy udawał, że był oddanym uczniem Jezusa (Dzieje Apostolskie 5:1-5).

Jezus powiedział faryzeuszom, że ich wewnętrzne życie było pełne „pobłażania samym sobie” ( Mateusza 23:25) – co oznacza, że oni żyli tylko by zaspokajać samych siebie. Jednakże chcieli zrobić wrażenie na innych, ponieważ znali bardzo dobrze Pisma, pościli, modlili się i dawali dziesięcinę z ich zarobków, byli święci. Wyglądali na bardzo świętych na zewnątrz. Odmawiali długie modlitwy publicznie, jednak nie modlili się długo prywatnie – tak jak wielu ludzi dzisiaj. To jest hipokryzja jeśli uwielbiamy Boga tylko rano w niedziele, a nie mamy ducha uwielbienia w naszych sercach cały czas.

1. Miej wielkie serce

Dwa wyrażenia, które nigdy nie występują w księdze Amosa, to „Bóg Izraela” i „Święty Izraela”. Jest tak, ponieważ Amos widział Boga jako Boga wszystkich narodów, a nie tylko Boga Izraela. Cytuje również Słowa Pana: „Czy nie jesteście dla mnie tym samym, co Kuszyci, wy, synowie Izraela? – mówi Pan. Czy nie wyprowadziłem Izraela z ziemi egipskiej, Filistyńczyków z Kaftoru, a Aramejczyków z Kiru?„ (Am. 9:7).

Amos posiadał wizję „Nowego Przymierza”, która obejmowała wszystkich ludzi ze wszystkich narodów. Amos wierzył także, że Bóg zgromadzi pogan razem z Żydami i uczyni ich wszystkich jednym ciałem. Amos wzniósł się ponad ograniczoność umysłów Izraelitów. Miał wielkie serce dla ludzi z całego świata. Nie poczuwał się do bycia elitą jak inni Izraelici, którzy o sobie myśleli : „Jesteśmy jedynymi ludźmi, których Bóg przyjął”.

„A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje” (1 Piotr 5:10). Tutaj Bóg jest nazwany Bogiem WSZELKIEJ ŁASKI. On prowadzi jego lud poprzez cierpienie po to aby stali się uczestnikami Jego łaski i aby „udoskonalić i utwierdzić ich”. Paweł doświadczył całkowicie wystarczającej łaski poprzez otrzymanie ciernia w jego ciele (2 Kor 12:7-10). Pierwszy List apostoła Piotra również dużo mówi o cierpieniu jako sposobie przez który Bóg udziela nam Jego Łaski.

Czytamy, że „Na to bowiem powołani jesteście, gdyż i Chrystus cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście WSTĘPOWALI W JEGO ŚLADY, ON GRZECHU NIE POPEŁNIŁ….. Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, uzbrójcie się też i wy tą myślą, gdyż kto cieleśnie cierpiał, ZANIECHAŁ GRZECHU” (1 Piotr 2:21,22; 4:1). Tutaj jest wyraźnie napisane byśmy naśladowali przykład Chrystusa, który cierpiał, abyśmy zaniechali grzechu. Łaska ma za zadanie uczynić nas świętymi, „ gdyż ten który powołał nas jest Święty” (1 Piotr 1:16).

2 List do Koryntian 3:18 jest jedynym wersetem, który najlepiej opisuje służbę Ducha Świętego w całym Nowym Testamencie. Kiedy Duch Święty staje się Panem naszego życia, przynosi nam wolność. „A Pan jest Duchem; gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.” (werset 17). Duch Święty przede wszystkim uwalnia nas z mocy grzechu, ale także z miłości do pieniędzy, od tradycji naszych ojców i starszych, które są sprzeczne ze Słowem Bożym, od opinii ludzi, itd. Prawdziwie, jest to wielka wolność. Wtedy dopiero stajemy się wolni, by służyć Bogu, a nie ludziom.

2 List do Koryntian 3:18, mówi nam, że Duch Święty jest tym, który ukazuje nam chwałę Jezusa Chrystusa w Piśmie Świętym (lustro natomiast jest Słowem Bożym – Jk. 1: 23-25). Niektórzy ludzie czytają Biblię tylko po to, by na Jego podstawie wygłaszać kazania, bądź sprawdzać zawarte w Nim doktryny. Jednak głównym zadaniem Ducha Świętego jest ukazywanie nam na kartach Pisma Świętego chwały Pana Jezusa. Kiedy zaczynamy zauważać Jego chwałę, Duch Święty także nas zaczyna przemieniać na Jego podobieństwo. Podobieństwo do Chrystusa, obejmuje także podobieństwo do Niego w sposobie, w jaki służył. Wtedy my również zaczniemy służyć, tak jak On to czynił. Duch Święty pokaże nam, w jaki sposób Jezus poświęcał się, aby służyć Swojemu Ojcu, a także sprawi, że my sami również będziemy się poświęcać w służbie dla Pana. Nasze życie i nasza służba przejdą radykalną zmianę, jeśli tylko pozwolimy Duchowi Świętemu przemienić nas samych.