W Ewangelii Mateusza 25:1-13 Jezus mówi o dziesięciu pannach. Zauważ, że żadna z nich nie była nierządnicą (Jk. 4:4 definicja duchowej nierządności). Wszystkie one były czyste. Innymi słowy, dawały dobre świadectwo przed ludźmi. Ich lampy płonęły (Mt. 5:16). Ich dobre uczynki były widoczne dla innych. Jednak spośród wszystkich tych panien, tylko pięć było mądrych. Natomiast na początku nie było dla wszystkich to takie oczywiste. Tylko pięć z nich zabrało oliwę w naczyniach wraz ze swymi lampami. (Mt. 25:4).

Oliwa znajdująca się w naczyniach, w odróżnieniu od płomienia, nie była widoczna w nocy; mówi to o naszym życiu w ukryciu przed Bogiem, którego ludzie nie widzą w ciemnościach tego świata. Każdy z nas posiada takie naczynie. Pytanie brzmi, czy mamy w nim oliwę, czy nie.

W Drugiej Księdze Królewskiej 4:1 czytamy o wdowie po uczniu prorockim, która była zadłużona. Smutne jest to gdy mężowie umierają i zostawiają ich żony w długach. Każdy z nas powinien unikać tego za wszelką cenę. W szczególności jednak głosiciele powinni unikać zadłużania się, bo to jest złe świadectwo. Oto przyszedł teraz wierzyciel by zabrać jej dwoje dzieci i uczynić je niewolnikami w celu spłacenia długu. Elizeusz zapytał się jej co ma w domu. Ona odpowiedziała : „nie ma nic w domu poza jedną baryłką oliwy”. Ona nazwała baryłkę oliwy „nic”, a tymczasem to było rozwiązanie wszystkich jej problemów.

W Księdze Rodzaju 28:11 zostało napisane, “słońce zaszło”. I chociaż odnosi się to tylko do faktu geograficznego, jednak słońce rzeczywiście zaszło w życiu Jakuba, także tym duchowym. Żył dla świata, grabił i oszukiwał. A jednak Bóg w Swej łasce poszedł na spotkanie z Jakubem i powiedział, że ma wielki cel dla jego życia. “Jam jest Pan, Bóg Abrahama, ojca twego” rzekł mu Bóg: “Ziemię, na której leżysz, dam tobie i potomstwu twojemu. (…) i będą błogosławione w tobie i w potomstwie twoim wszystkie plemiona ziemi.” (Rdz. 28:13,14). Nazywa się to “błogosławieństwem Abrahamowym” (Gal. 3:14). Kiedy Bóg powołał Abrahama, powiedział mu: “będę ci błogosławił (…) i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi.” (Rdz 12:2,3). To samo powtórzył Bóg również Jakubowi. List do Galacjan 3:14 mówi nam, że jeżeli jesteśmy pełni Ducha Świętego, to to błogosławieństwo staje się również naszym udziałem.