dnia 24 lipca 2017

 

KRÓL PRZY MOIM STOLE

 

 

12. Dopóki król jest przy stole biesiadnym, mój nard wydaje swą woń (P.n.P 1,12)

Budząc się każdego poranka, spotykam Króla wypełniającego moje serce.

Wokół rozchodzi się cudowny zapach jego obecności i miłości.

Dzień, który mnie czeka, należy do Niego i do mnie zarazem.

Godzina po godzinie wykonując swoje obowiązki, będę mógł ucztować przy stole mojego życia ze Zbawicielem i moim Obrońcą.

Zapach jego obecności rozlewa się na moje życie i dotyka miłością wielu ludzi, a to przynosi im pokój i radość.

Dopóki mój Pan i mój Zbawca jest ze mną, nie muszę się lękać, ale trwam w wiecznym odpocznieniu.

Wierzę, że ta uczta będzie trwać aż niemal nie zauważenie zachłysnę się wiecznością, poznając Go „twarzą w twarz”.

Dobry Boże, wyczekuję Twojej obecności i szukam Twojej Świętej Osoby, aby łamać z Tobą nawet twardy chleb codziennego życia.

Wszystko to po to, żeby już nikt nigdy nie zdołał oddzielić zapachu Twojej obecności od zapachu, który ja wydaję w Tobie.

Andrzej Cyrikas