Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, raduje się niezmiernie, słysząc głos oblubieńca. Tej właśnie radości doznaję w całej pełni. On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym.
Ew Jana 3, 29-30
Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. (Rz.6,3-4)
Boże Słowo uczy nas, jak wielką wartością jest chrzest wiary, nazywany także chrztem wodnym. List do Rzymian (Rz.6,3-4) wskazuje, iż ponad wszystko oznacza on utożsamienie się z Chrystusem w Jego śmierci i zmartwychwstaniu. To utożsamienie się z Chrystusem prowadzi nas do nowego i świętego życia w Nim. Biblijna greka na określenie chrztu wodnego używa słowa „baptizo”. Niezwykłe jest znaczenie tego słowa; mówi ono bowiem o zanurzeniu się, ale i poniesieniu śmierci przez utopienie. To podwójne znaczenie tego słowa w całej pełni ujawnia się w akcie chrztu. Zanurzając się w wodzie, w symboliczny sposób doprowadzamy do śmierci „starego człowieka” wraz z jego grzesznym postępowaniem. Pierwszy List Piotra (3,21) objawia nam, że w akcie chrztu „zanosimy do Boga prośbę o dobre sumienie”.
