Krótkie przesłanie od Boga błogosławieństwem dla ludzi
dnia 16 lutego 2019
W 14 rozdziale Księgi Rodzaju widzimy jak wyczerpany i prawdopodobnie również dumny z faktu pokonania tak wielu armii z pomocą zaledwie 318 sług Abraham, wraca z bitwy. Był on także narażony chęcią przywłaszczenia całego majątku, który zdobył w skutek wygranych bitew. W tamtych czasach, jeżeli wygrałeś bitwę, całe złoto i srebro wroga należało do ciebie. W tym samym czasie Bóg posłał do Abrahama także swego sługę. Czy to nie cudowne?
Nieznany, mieszkający na pustyni mężczyzna imieniem Melchizedek miał relację z Bogiem. (Rdz. 14:18) Powód, dla którego Melchizedek jest tak ważny, został zawarty w Psalmie 110:4, gdzie Jezus został nazwany Kapłanem według porządku Melchizedeka. A w 7 rozdziale Listu do Hebrajczyków zostało to jeszcze potwierdzone. Jedyne miejsce w Piśmie Świętym, w którym pojawia się Melchizedek, jest w Księdze Rodzaju 14:18-20 , w trzech wersetach, i to wszystko. Melchizedek pojawia się, wypełnia swoją posługę i znika. Bóg rzekł do swego Syna: “Jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka”. Nie jest kapłanem według porządku Lewiego – kapłaństwa Starego Przymierza. Jak ten człowiek Melchizedek, który pojawia się tylko w trzech wersetach w Biblii, stał się tak ważny? Dobrze byłoby dla nas, abyśmy znali przyczynę.
Przede wszystkim był on królem Salemu (Rdz. 14:18) – Jerozolimy. Jeruzalem, jest obrazem prawdziwego kościoła, przeciwieństwem Babilonu. Jezus, w tym kościele, jest Najwyższym Kapłanem według porządku Melchizedeka, a my mamy być kapłanami według tego samego porządku. Jezus jest Królem Jerozolimy, a my również jesteśmy powołani, aby być królami. Nasz Pan uczynił nas królami, abyśmy rządzili na tej ziemi. Jesteśmy wezwani do panowania nad grzechem oraz naszymi namiętnościami.
Co zrobił Melchizedek? Przede wszystkim przyniósł jedzenie Abrahamowi i jego 318 służącym. Chrześcijaństwo jest praktyczne. Jeżeli jakiś człowiek jest wyczerpany, potrzebuje on jedzenia, a nie kazania! Nie ma nic nieduchowego w dostarczaniu jedzenia głodnemu człowiekowi. To jest najbardziej duchowa rzecz, jaką możesz dla niego zrobić. Kiedy Eliasz był wyczerpany, anioł dwukrotnie przyszedł z nieba, aby dostarczyć mu jedzenia (1 Krl. 19:6-8). Po tym, jak Jezus powstał z martwych, kiedy pewnego ranka ujrzał On swoich uczniów, którzy wracali z nocnego połowu ryb, przygotowywał dla nich posiłek (J. 21:9). To jest prawdziwa duchowość, aby pomagać innym zaopatrując ich w żywność oraz rzeczy materialne, tam, gdzie jest taka potrzeba. To jest pierwsza część kapłaństwa Melchizedeka.
Dalej, zostało zapisane, że Melchizedek pobłogosławił Abrahama (Rdz. 14:19). Nie skrytykował go. W porządku Melchizedeka nie ma miejsca dla ducha oskarżenia. Nie. Jest jedynie błogosławieństwo. W jaki zatem sposób go pobłogosławił? Powiedział: “Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, stworzyciela nieba i ziemi!”. Przypomniał Abrahamowi, że przecież jego Bóg posiadł niebo i ziemię, dlatego nie powinien przejmować nawet tej nieznacznej ilości złota i srebra, które wygrał na wojnie. Próbował uratować Abrahama od chciwości. Następnie powiedział: ” I niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał nieprzyjaciół twoich w ręce twoje!”. W ten sposób przypomniał Abrahamowi, że to Bóg dał mu to zwycięstwo, tym samym ratując go przed pychą.
Skąd Melchizedek wiedział, że Abraham zmagał się z tymi trzema problemami – że był wyczerpany, potrzebował jedzenia, oraz że był w niebezpieczeństwie popadnięcia w pożądliwość i pychę? Jak to się stało, że posługa Melchizedeka była rozwiązaniem dla dokładnie wszystkich tych trzech potrzeb? Posługa Melchizedeka była jak strzały, które trafiały prosto do celu. Jego sekretem było to, że był on człowiekiem, który miał w zwyczaju codzienne wsłuchiwanie się Boży głos. Nie żył według swoich błyskotliwych pomysłów, ale według Bożego Słowa. To jest właśnie sekret wszelkiej prorockiej służby, która spotyka się dokładnie z potrzebami ludzi.
Kiedy pewnego dnia Melchizedek jak zwykle czekał na Boży głos, Bóg powiedział mu: “Wstań. Weź dużą ilość jedzenia dla około 400 osób. I zabierz ze sobą to dwuzdaniowe przesłanie i zanieś je Mojemu słudze, którego nie znasz, który podróżuje na takiej, a takiej drodze.” Tak jak Filip wyszedł na spotkanie etiopskiemu eunuchowi na drodze do Gazy, tak samo Melchizedek wstał i wyszedł, nie wiedząc, kogo spotka. Kiedy dotarł do miejsca, o którym Bóg mu powiedział, spotkał Abrahama. Dał mu jedzenie, przekazał wiadomość, po czym wrócił do domu. Cóż za posługa! Błogosławienie ludzi, a następnie znikanie, nie czekając na otrzymanie prezentu, ani uznania. Kapłaństwo Melchizedeka jest właśnie takim usłużeniem, a następnie zniknięciem. Jerozolima jest budowana przez takich właśnie kapłanów. To są prawdziwi królowie dzisiejszej Jerozolimy.
Zac Poonen – CFC India