Wierność w ukryciu
dnia 27 lutego 2019
W Ewangelii Mateusza 25:1-13 Jezus mówi o dziesięciu pannach. Zauważ, że żadna z nich nie była nierządnicą (Jk. 4:4 definicja duchowej nierządności). Wszystkie one były czyste. Innymi słowy, dawały dobre świadectwo przed ludźmi. Ich lampy płonęły (Mt. 5:16). Ich dobre uczynki były widoczne dla innych. Jednak spośród wszystkich tych panien, tylko pięć było mądrych. Natomiast na początku nie było dla wszystkich to takie oczywiste. Tylko pięć z nich zabrało oliwę w naczyniach wraz ze swymi lampami. (Mt. 25:4).
Oliwa znajdująca się w naczyniach, w odróżnieniu od płomienia, nie była widoczna w nocy; mówi to o naszym życiu w ukryciu przed Bogiem, którego ludzie nie widzą w ciemnościach tego świata. Każdy z nas posiada takie naczynie. Pytanie brzmi, czy mamy w nim oliwę, czy nie.
Oliwa w Piśmie Świętym jest postrzegana jako symbol Ducha Świętego i odnosi się do życia Bożego, które Duch Święty przekazuje naszemu duchowi. Zewnętrzną manifestacją tego życia jest światło (J 1:4). Wnętrze to oliwa. Wielu ludzi jest pochłoniętych jedynie swoim zewnętrznym życiem. To jest głupota. W okresie przechodzenia prób odkrywamy, że samo zewnętrzne światło jest niewystarczające. Aby zwycięsko przechodzić próby, potrzeba nam, aby nasze wewnętrzne życie było pełne Bożej treści.
“Gdy w dniu niedoli jesteś gnuśny, twoja siła zawodzi.” (Prz. 24:10). Kryzysy życia pokazują nam, jak silni lub słabi jesteśmy. W tej przypowieści kryzys polegał na tym, że pan młody opóźniał swoje przyjście. Jest to czas, który ukazuje prawdę o naszej duchowości.
Ten, kto ma wiarę, wytrwa do końca i zostanie ocalony. Jest to również czas, który ujawnia, czyje wnętrze jest pełne Ducha Bożego, a czyje nie. Wielu jest jak ziarno, które szybko wzeszło, ale nie mają duchowego życia. W ich sercach nie ma żyznej ziemi (Mk 4: 5).
Dlatego tak trudno jest ocenić nowo wierzących co do ich duchowości, bądź oddania ich serca. Jeżeli cierpliwie poczekamy, czas wszystko pokaże. Sposobem na to, aby być gotowym na przyjście Chrystusa, jest zachowanie swego życia duchowego w czystości i wierności przed Bogiem; zarówno w sferze naszych myśli, postaw i motywów, których ludzie wokół nas nie widzą. Jeżeli tego nie posiadamy, samych siebie oszukujemy, jeżeli uważamy, że jesteśmy gotowi na przyjście Chrystusa.
Zac Poonen – CFC India