Życie Jezusa było urzeczywistnieniem Prawa

W Ewangelii Mateusza 5:17 czytamy: „Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić”. Podstawową zasadą leżącą u podstaw prawa Boga jest Jego życie. W prawie tym, w ograniczony sposób przedstawił On na piśmie jaka jest Jego natura. Brak bałwochwalstwa i oddawanie Bogu pierwszego miejsca, szanowanie ojca i matki, niekrzywdzenie innych ludzi poprzez morderstwo, cudzołóstwo lub inne tego typu czyny itp. były przejawem życia Boga w człowieku, a Jezus objawił to życie. Powiedział: „Nie przyszedłem znieść Prawa”. Podstawowa zasada leżąca u podstaw tego prawa nigdy nie została zniesiona. Niektórzy błędnie interpretują ten werset, uważając, że powinniśmy również przestrzegać szabatu.

W Liście do Kolosan 2:16-17 czytamy:

„Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych.” Czy zauważyliście, że autor uwzględnił czwarte przykazanie, dotyczące przestrzegania szabatu? Twierdzi on, że jest ono tylko cieniem. Spełniło się ono w Chrystusie. W dzisiejszym języku można powiedzieć, że jest to jak fotografia. Dopóki Chrystus nie przyszedł, potrzebna była fotografia. Jeśli nie podróżuję z żoną, mogę nosić przy sobie jej zdjęcie i na nie patrzeć, ale jeśli podróżuję z żoną, po co mam patrzeć na zdjęcie? Coś jest nie tak z mężczyzną, który podróżuje z żoną, ale ciągle patrzy na jej zdjęcie!

Prawo przestało obowiązywać, ponieważ przyszedł Chrystus. On mówi, że było to tylko cieniem. Jest to dokładny obraz Chrystusa – wiele rzeczy w Starym Testamencie dokładnie przedstawiało Chrystusa – ale jest to tylko fotografia. Rzeczywistość jest w Chrystusie. Musimy o tym pamiętać, kiedy Jezus mówi o wypełnieniu prawa. Sabat został wypełniony w Chrystusie, a teraz Pan pragnie wprowadzić do naszych serc wewnętrzny sabat. „Przyjdźcie do Mnie, a dam wam ukojenie” (Ewangelia Mateusza 11:28). Ten wewnętrzny spokój pojawia się, gdy bierzemy na siebie Jego jarzmo. Niektórzy uważają przestrzeganie szabatu za jedyne przykazanie, które nigdy nie powinno zostać zniesione. Nie, wypełnienie prawa następuje teraz poprzez Ducha Świętego w naszych sercach.

W Liście do Rzymian 8:4 wyjaśniono to w następujący sposób: „Wymagania sprawiedliwości prawa są teraz wypełnione w nas, którzy nie postępujemy według ciała, ale według Ducha”. W ten sposób prawo zostaje wypełnione. Musimy porównywać Pismo Święte z Pismem Świętym. Prawo nie przeminie. Pan Jezus nie przyszedł, aby znieść prawo, ale aby je wypełnić, i musi ono zostać wypełnione również w nas. Jak zostanie wypełnione w nas? Sprawiedliwe wymogi prawa są w nas wypełnione, gdy nie postępujemy według ciała, ale według Ducha Świętego, każdego dnia (List do Rzymian 8:4). Nie chodzi tu o przestrzeganie szabatu czy innych przykazań.

W Ewangelii Mateusza 5:20 Jezus opisuje, jak całkowicie mamy wypełniać prawo: „Jeśli sprawiedliwość wasza nie będzie obfitsza niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios.” Jezus Chrystus przyszedł, aby wypełnić prawo, i nawet w naszym życiu prawo Boże musi być wypełnione w naszych sercach. W Starym Testamencie wypełniano je zewnętrznie na różne sposoby – dbano o czystość „zewnętrznej strony kubka”. Jednak obecnie Bóg interesuje się wnętrzem kubka. Mamy być solą ziemi i światłem świata, a życie to musi pochodzić od Ducha Świętego, z wnętrza.

W Liście do Filipian 2:12-13 czytamy: „Z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Albowiem Bóg jest Tym, który sprawia w was i chęć, i wykonanie według swojego upodobania.”

Oto kilka kwestii dotyczących tego wersetu:

(I) Zbawienie (w czasie przeszłym) to przede wszystkim zbawienie od gniewu i sądu Bożego. To zbawienie jest darmowym darem od Boga i nigdy nie możemy na nie zasłużyć. Pan Jezus „dokonał” tego za nas na krzyżu. Ale zbawienie odnosi się również do bycia zbawianym (czas teraźniejszy) od natury Adama (ciała) i naszego grzesznego, światowego zachowania (ton głosu, irytacja, nieczystość, materializm itp.). To właśnie jest zbawienie, o którym mowa w powyższym wersecie. Oto trzy czasy naszego zbawienia:

• Zostaliśmy zbawieni od kary za grzech.

• Jesteśmy zbawiani od mocy grzechu.

• Pewnego dnia, kiedy Chrystus powróci, zostaniemy zbawieni od obecności grzechu.

(II) Kiedy Słowo Boże mówi o Bożym działaniu w nas, zawsze odnosi się do działania Ducha Świętego. Jego głównym zadaniem jest uświęcenie nas (oddzielenie nas od grzechu i świata) i uczynienie nas świętymi. To, co Bóg „czyni w nas”, my musimy „wypracować”. Kiedy Bóg przemawia do nas, wskazując nam pewne postawy, myśli lub zachowania, które wymagają zmiany, oznacza to, że Bóg „działa w nas”. Kiedy przyjmujemy tę korektę i „oczyszczamy się z tej konkretnej nieczystości ciała lub ducha, na którą On wskazuje” (zob. 2 List do Koryntian 7:1) – tego konkretnego nawyku w naszym życiu – wtedy „pracujemy nad naszym zbawieniem”.

Zac Poonen