Doskonałe przebaczenie

dnia 4 kwietnia 2018

 

Biblia naucza, że jesteśmy usprawiedliwieni krwią Jezusa Chrystusa (Rz. 5:9). Kiedy Bóg nas oczyszcza, jednocześnie nas usprawiedliwia. To słowo “usprawiedliwieni” oznacza: “Tak jakbym nigdy w życiu nie zgrzeszył i tak, jakbym był całkowicie sprawiedliwy”. Jak wspaniale! Możemy wyobrazić sobie nasze grzechy jako zbiór słów zapisanych na tablicy. Teraz, tablica ta została wyczyszczona mokrą szmatką. Kiedy patrzysz teraz na tę tablicę, co widzisz? Nic. To tak, jakby nigdy nic na niej nie napisano. W ten sposób krew Jezusa oczyszcza nas – dokładnie i całkowicie.

Jeśli prawdziwie wyznaliśmy nasze grzechy Bogu, wystarczyło je wyznać tylko ten jeden raz. Bóg natychmiast je wtedy wymazuje. A Jego obietnica brzmi: “GRZECHÓW ICH NIE WSPOMNĘ WIĘCEJ”. (Hbr. 8:12). Jak wielki spokój pojawia się w naszych sercach, kiedy zdajemy sobie sprawę, że nasze grzechy zostały nam prawdziwie wybaczone i że nigdy ponownie nie musimy ich wyznawać Panu. Pozwolę sobie dodać, w celu uściślenia, że najlepiej jest, gdy modlimy się “Przebacz nam nasze grzechy”. Wielu ludzi modli się w sposób ogólny: “Panie, popełniłem zapewne wiele grzechów”. Oznacza to, że nie są ich pewni. Nie ma sensu modlić się w ten sposób; ponieważ tym samym sugerujesz, że wcale nie zgrzeszyłeś! Najlepiej być konkretnym i powiedzieć: “Panie, to jest grzech.” Żywiłem urazę względem tej osoby. Nie przebaczyłem tej osobie. Byłem zazdrosny o tę osobę. To, co uczyniłem było samolubne. Zrobiłem to dla własnej chwały itp. ” Musisz być w tym szczery. A kiedy już wyznamy wszystkie grzechy, o których pamiętamy, będziemy musieli jeszcze modlić się jak Dawid: ” Ukryte błędy odpuść mi!” – ponieważ wszyscy grzeszyliśmy również w sposób, którego sami nie byliśmy świadomi (Psalm 19:13).

Prośba o przebaczenie jest jedną z najważniejszych próśb w modlitwie do naszego Pana, ponieważ jest to jedyna prośba, którą Jezus powtórzył pod koniec swojej modlitwy. Czy zwróciłeś na to uwagę? Spośród sześciu próśb, które znalazły się w tej modlitwie, Jezus właśnie tę szczególnie podkreślił. Powiedział: ” Bo jeśli odpuścicie ludziom ich przewinienia, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski. A jeśli nie odpuścicie ludziom, i Ojciec wasz nie odpuści wam przewinień waszych. ” (Mt. 6:14,15). Wielu chrześcijan nie cieszy się pełną i swobodną społecznością z Bogiem, ponieważ nie potraktowali tej prośby poważnie.

Jezus nauczał w przypowieści o królu, który pewnego dnia chciał zrobić obrachunek ze sługami swymi i odkrył, że jeden z nich, jest mu winien dziesięć tysięcy talentów. A kiedy sługa rzekł do króla: “Nie mam pieniędzy, proszę, wybacz mi”, król przebaczył mu i dług mu darował. Następnie człowiek ten wyszedł i znalazł innego sługę, który był mu winien zaledwie 100 denarów; złapał go za gardło, pozwał i wtrącił do więzienia. Kiedy król to usłyszał, wezwał niemiłosiernego sługę i powiedział: “Tak hojnie przebaczyłem ci twój wielki dług, a ty nie możesz darować temu człowiekowi 100 denarów?” I wydał go król katom. Wtedy Jezus powiedział: ” Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli każdy nie odpuści z serca swego bratu swemu. ” (Mateusza 18:35). Tortury te są złymi duchami, które dostają przyzwolenie, aby nas nękać, dopóki nie nauczymy się być miłosierni dla innych. Jezus użył tej przypowieści, aby zilustrować, jak wielki jest dług, który nam przebaczył Bóg, i jak nielitościwe i złe jest dla nas, aby nie wybaczyć komuś, kto nas skrzywdził.

Czy ktoś wyrządził ci jakąś krzywdę? Może ktoś rozpowszechnił o tobie fałszywe informacje. Może twój sąsiad, twoja żona, twój ojciec albo twoja teściowa wyrządzili ci jakąś krzywdę. Może w jakiś sposób zrujnowali twoje życie. Może lekarz, który cię operował, popełnił błąd, który spowodował ci wielkie cierpienie. Ale Pan mówi, że wszystkie te grzechy zebrane razem są malutkie w porównaniu do długu, jaki ty miałeś wobec Boga i który On ci wybaczył. Tak więc nie ma absolutnie żadnego powodu, dla którego nie mógłbyś dobrowolnie prosto z serca przebaczyć tym ludziom. Ważną częścią wersetu Mt. 18:35 jest “z serca”. Jeśli nie chcesz z serca przebaczyć bliźniemu, nie marnuj swojego czasu, przychodząc do Boga i mówiąc: “Przebacz mi moje winy”, gdyż Bóg nie wysłucha twojej modlitwy. Jeśli jest choćby jedna jedyna dusza na całym świecie, której ty nie przebaczyłeś, nie możesz otrzymać wybaczenia od Boga; i zostaniesz skazany na wieczne potępienie, ponieważ żadna niewdzięczna dusza nie może wejść w obecność Bożą. To znacznie poważniejsza sprawa, niż nam się wydaje.

Modlitwa brzmi: ” I odpuść nam nasze winy, JAK I MY odpuszczamy naszym winowajcom “. Bóg dokładnie widzi, jak my przebaczamy innym. Jezus nauczał, że Bóg odmierza nam taką miarą, jaką i my mierzymy innym. Powiedział: ” Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze; albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i JAKĄ MIARĄ MIERZYCIE, TAKĄ I WAM ODMIERZĄ. ” (Łk. 6:38). Oznacza to, że jeśli użyjesz małej łyżeczki do podzielenia się czymś z innym, Bóg użyje tej samej łyżki, odpowiadając na twoje modlitwy. Kiedy więc modlimy się o coś wielkiego i potężnego od Boga, a Bóg bierze małą łyżeczkę i daje nam tylko odrobinę, powodem tego jest zazwyczaj to, że my używaliśmy tej samej małej łyżeczki, aby ofiarować coś innym. Im większa łyżka, której używamy, względem innych, tym większa łyżka, której Bóg użyje względem nas. Jest to niezmienna zasada w Bożym postępowaniu z nami.

“Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt. 5: 7). Im bardziej miłosierny jesteś dla innych, tym bardziej miłosierny Bóg będzie dla ciebie w dniu sądu. Ale ” Nad tym, który nie okazał miłosierdzia, odbywa się sąd bez miłosierdzia” (Jk. 2:13). Tak więc, jeśli wybaczysz innym w sposób skąpy, Bóg wybaczy ci w ten sam sposób. Ale jeśli obdarzysz tych, którzy cię skrzywdzili, ciepłym, przebaczającym spojrzeniem, Bóg również ciebie obdarzy ciepłym, wybaczającym spojrzeniem. Bóg potraktuje cię dokładnie tak, jak ty traktujesz innych.

Jezus powiedział, że kiedy składasz swoje dary na ołtarzu, kiedy przychodzisz w modlitwie do Boga, lub wrzucasz pieniądze do skrzyneczki na ofiary, a w myślach masz, że skrzywdziłeś swojego brata, powinieneś: ” odejdź i NAJPIERW pojednaj się z bratem swoim, a potem przyszedłszy, złóż dar swój. “(Mt. 5:22-24). W przeciwnym razie Bóg nie przyjmie ani twoich pieniędzy, ani modlitwy. Zasadą Starego Przymierza było : ” nie będziesz chował urazy do synów twego ludu ” (3 Mojż. 19:18). Łatwo było się do niej dostosować. Jednak standard Nowego Przymierza jest wyższy. Jezus powiedział: “Jeżeli brat twój ma coś przeciwko tobie, odejdź i najpierw pojednaj się z bratem swoim ” (Mt. 5:23,24). Oczywiście, zawsze będą bracia, którzy będą mieli coś przeciwko nam, w czym nie będzie naszej winy. Jezus i apostołowie mieli wielu wrogów, ponieważ stali po stronie prawdy. Ale tutaj, w tym kontekście, Jezus odnosi się do brata, który żywi urazę do nas, ponieważ MY w zły sposób się do niego odnieśliśmy (Mt. 5:22). To uraza spowodowana przez coś grzesznego, co my zrobiliśmy. W takich przypadkach musimy najpierw iść do tego brata, wyznając nasz grzech i prosząc go o przebaczenie. Tylko wtedy możemy przynieść naszą ofiarę Bogu.

Jeśli pójdziemy do Boga i powiemy: “Panie, pragnę pełni mocy Nowego Przymierza w moim życiu”, Pan powie: “Kiedy obdarzę cię mocą pochodzącą z Nowego Przymierza, będzie się to wiązało z nowymi obowiązkami. ” Wielu Chrześcijan nie cieszy się mocą Nowego Przymierza, ponieważ nadal żyją według standardów Starego Przymierza. Pozostają bezsilni, ponieważ nie chcą iść i prosić nikogo o przebaczenie. Wszyscy mamy ciało i żyjemy wśród innych ludzi, którzy również mają ciało. I dlatego ciągle jesteśmy podatni na to, aby ranić się wzajemnie świadomie i nieświadomie. Jedynym miejscem, w którym nikt nigdy już nas nie skrzywdzi, jest niebo. Musimy więc sobie wybaczać, tak długo, jak żyjemy na tej ziemi. Błądzenie jest ludzkie, przebaczanie jest boskie.

Jedną z cech piekła jest to, że nie ma tam litości. A w mierze, w której brakuje ci miłosierdzia w sercu dla innych, w tej mierze masz cząstkę piekła w swoim sercu. Jeśli nie chcesz komuś wybaczyć, masz w sobie cząstkę piekła. Możesz być uważany przez innych za bardzo pobożnego, z powodu całej swojej religijnej działalności. Ale nadal będziesz miał w sobie tę odrobinę piekła. A nie możesz iść do nieba w takim stanie – ponieważ nie możesz zabrać piekła do nieba. Musisz się go pozbyć, zanim opuścisz tę ziemię. Dlatego Pan nauczył nas modlić się: ” I odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Kiedy nie przebaczamy innym, może to również wpłynąć na stan naszego ciała. Nieposłuszeństwo wobec Bożych praw często przynosi fizyczne cierpienie.

Jeśli nosisz żal do kogoś w swoim sercu lub jeśli jesteś o kogoś zazdrosny, tym samym naruszasz Boże prawo miłości, a to może w końcu zacząć wpływać na stan twojego ciała. W dzisiejszych czasach są chrześcijanie cierpiący na artretyzm, migrenę, reumatyzm, astmę itd., którzy nie mogą zostać uleczeni tylko dlatego, że w swoim sercu noszą względem kogoś urazę. Mogą przyjmować dowolną ilość tabletek, ale nie zostaną uzdrowieni, dopóki nie nauczą się przebaczać. Przyczyna takich chorób nie jest organiczna. Ona nie znajduje się w ich ciele. Ona znajduje się w ich duszy.

Jeśli nie przebaczyłeś bratu lub siostrze, Bóg nie wysłucha twojej modlitwy. Biblia mówi w Psalmie 66:18: ” Gdybym knuł coś niegodziwego w sercu moim, Pan nie byłby mnie wysłuchał.”. Nie chodzi tylko o to, że Bóg nie odpowie, On nawet nie USŁYSZY. Nie oszukujmy się. Prawdziwe przebaczenie następuje po złamaniu i przyznaniu się do winy, a to wiąże się z uznaniem zepsucia naszego ciała, chęci dokonania jakiejkolwiek poprawy i poproszenia o przebaczenie, jeśli to konieczne, jeśli tylko dzięki temu nasza relacja z Bogiem będzie mogła zostać naprostowana.

Na koniec, pamiętaj, że prośba brzmi  “Wybacz NAM”. Chcemy, aby również naszym braciom wybaczono. Czasami zdarza się nam mieć skrytą nadzieję na to, że brat zostanie osądzony przez Boga za sposób, w jaki nas potraktował. Taki sposób myślenia jest satanistyczny, ponieważ tylko diabeł chce, aby ludzie byli karani przez Boga. Jezus powiedział: ” Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi ” (J 13:14). Oznacza to, że gdy widzisz brud na stopach swego brata (w znaczeniu duchowym), musi być to twoim pragnieniem, aby również on został z tego oczyszczony.

“Przebacz NAM” oznacza: Ojcze, nie będę usatysfakcjonowany, jeśli przebaczysz tylko moje grzechy. Są inni bracia i siostry wokół mnie. Chcę, żebyś również im wybaczył ich grzechy. Amen.

Zac Poonen