Trzy niezwykłe postawy Pana Jezusa

1. Postawa Jezusa wobec różnych służb

W Ewangelii Łukasza 9:49-50, Jezus naucza nas, jak mamy postępować, kiedy spotykamy kogoś, kto pełni służbę całkowicie odmienną od naszej. Był pewien człowiek, który wypędzał demony, ale nie przyłączył się do uczniów. Jan poprosił Jezusa, aby go powstrzymał. Jednak Jezus powiedział Janowi, aby zostawił go w spokoju i pozwolił mu kontynuować tę służbę. Trzymajcie się swojego powołania, a innym pozwólcie wypełniać swoje. Wielu chrześcijan jest tak pochłoniętych ważnością własnej służby, że zaczynają uważać, że każdy powinien pełnić taką samą. ” Jeśliby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A jeśliby całe ciało było słuchem, gdzież byłoby powonienie? ” (1 Kor. 12:17). Dojrzały chrześcijanin zaczyna rozumieć to, że Bóg obdarza ludzi różnymi służbami. Jeżeli jeden chce ewangelizować, a drugi chce wykonywać prace społeczne, niech każdy z nich wypełnia swoją własną służbę. W każdej z tych posług może się objawiać Chrystus. Ale nie krytykujmy się nawzajem. W stworzeniu jest różnorodność. Bóg nie stworzył każdego kwiatka w takim samym kolorze, kształcie, ani rozmiarze. Tęcza ma wiele różnych kolorów. Podobnie jest z ciałem Chrystusa. Wąsko myślący ludzie jednak nigdy niczego nie widzą poza własną służbą. Oto słowo do takich osób: “Dziękuj Bogu za każdą służbę i trzymaj się swojej własnej”.

2. Postawa Jezusa wobec grzeszników

W Ewangelii Jana 8: 1-12 czytamy piękną historię kobiety przyłapanej na cudzołóstwie, którą faryzeusze chcieli ukamienować. Dziś wielu jest faryzeuszy, których kieszenie są zawsze pełne kamieni, którymi mogą rzucać w innych. Wielu kaznodziei, w swoich nauczaniach, rzuca kamieniami na ludzi. Jezus nigdy w nikogo nie rzucił kamieniem. Zawsze miał współczucie dla ludzi, którzy grzeszyli. W Ewangeliach nigdy nie widzimy Jezusa krytykującego morderców, złodziei i cudzołożników, natomiast widzimy Go, jak w synagogach potępiał faryzeuszy i religijnych obłudników. Kobiecie, która została przyłapana na cudzołóstwie, powiedział: ” I Ja cię nie potępiam: Idź i odtąd już nie grzesz.” (J 8:11). Te dwa zdania zawierają pełną Ewangelię – usprawiedliwienie i uświęcenie. Jezus powiedział faryzeuszom: ” Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem.” (J 8:7). Tak więc, ilekroć kusi cię, aby rzucić w kogoś kamieniem, przypomnij sobie te dwie rzeczy: (1) Dół, z jakiego wyciągnął cię Bóg; i (2) Grzech, który nadal dzisiaj mieszka w twoim ciele. Wtedy wnet opróżnisz swoje kieszenie ze wszystkich kamieni i już nigdy więcej nie będziesz w stanie w nikogo nim rzucić.

3. Postawa Jezusa wobec Pisma Świętego

W Ewangelii Łukasza 2:47-52 czytamy o czasie, kiedy Jezus poszedł do Jerozolimy, a Józef i Maria zostawili Go w świątyni. W wieku 12 lat Jezus znał Pismo Święte lepiej, niż wszyscy uczeni w Izraelu. Byli zdumieni sposobem, w jaki Je tłumaczył. Jezus nie miał w domu Biblii. W tamtych czasach nie było drukowanych Biblii, a odręcznie zapisany zwój Starego Testamentu był bardzo drogi. Nikt nie miał takiego w domu. Jak zatem Jezus już w wieku 12 lat znał tak dobrze Pismo Święte? Słuchał uważnie, kiedy czytano Je w synagodze i szkole. Dziś mamy drukowaną Biblię w naszych domach, wielu z nas ma nawet Jej wiele przekładów. Jednak dziś większość Chrześcijan niewiele wie na temat Biblii. Nie można zbudować ciała Chrystusa, jeżeli nie studiuje się Bożego Słowa. Nawet Jezus, już od dzieciństwa, musiał studiować Pisma, aby móc służyć Ojcu. Jeżeli jesteś zbyt leniwy, aby studiować Pismo Święte, jestem pewien, że Bóg nigdy cię nie użyje. Jeżeli natomiast pilnie studiujesz Pismo Święte i dążysz do tego, aby być pełnym Ducha Świętego, Bóg będzie cię potężnie używał. Tak więc już od pierwszych dni po nowo narodzeniu, przyjmijcie nawyk rozważania Słowa Bożego. W ten sposób poznacie Boży umysł i Boże ścieżki.

Zac Poonen