Autor: maciek
Sekret zwycięstwa nad grzechem
dnia 19 czerwca 2019
W Księdze Powtórzonego Prawa 6:4-5 czytamy: „Słuchaj, Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie! Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej siły swojej.”
My nie czcimy trzech bogów. Bóg jest jeden w trzech Osobach. Następnie, w Księdze Powtórzonego Prawa 6: 5 pierwsze przykazanie zostało opisane w inny sposób. Oto, co Jezus powiedział w Ewangelii Mateusza 22:37: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej.”. To jest pierwsze przykazanie.
Oznacza to, że nie zachowamy żadnego miejsca w naszych sercach dla rodziny, majętności, pracy, ani pieniędzy, ponieważ CAŁE nasze serce będzie oddane Bogu. Jest to instrukcja nr 1 w podręczniku „Instrukcja producenta”. Nie używaj ludzkiej maszyny, zanim nie dostosujesz się do tego przykazania.
Boże wsparcie
dnia 17 czerwca 2019
Uwielbiam Cię błogosławiony Boże Ojcze! Ty sam jesteś pełen radości i hojnie udzielasz Swej radości Twemu stworzeniu. Ty jesteś moim Stwórcą, Panem i Wspomożycielem. Ty mnie uczyniłeś i podtrzymujesz, Ty mnie zbawiłeś i prowadzisz, Ty mnie wspierasz i cierpliwie znosisz, Ty, w każdej sytuacji, masz odpowiedź na moje potrzeby i troski.
Pragnę żyć z Tobą i dla Ciebie, nigdy nie zadowalając się moim chrześcijańskim wzrostem, ale zawsze dążąc do doskonałości mego Pana Jezusa Chrystusa i nieustannie upodabniając się do Niego w Jego charakterze i postępowaniu. Proszę, by Twoja niezgłębiona miłość pociągała mnie do świętego posłuszeństwa tak, aby pełnienie Twojej woli było moją rozkoszą!
Jeśli inni poczytują moją wiarę za głupstwo, moją łagodność za słabość, moją gorliwość za szaleństwo, moją nadzieję za złudzenie, moje działanie za hipokryzję, to pomóż mi cieszyć się cierpieniem dla Twojego Imienia.
Pomagaj mi wiernie kroczyć w kierunku kraju wiecznej rozkoszy, który jest moim wiecznym dziedzictwem! Wspomagaj mnie Twoją siłą z nieba abym nigdy nie zboczył z drogi wiary, ani nie uległ zgubnym pragnieniom i ulotnym rozkoszom! Proszę, bym dzięki Twojej łasce był pielgrzymem, który nie ma innego celu poza gorącym pragnieniem Ciebie samego oraz dobrem i zbawieniem innych ludzi!
Oddanie
dnia 15 czerwca 2019
Boże mojego życia, to jest moim największym i najwspanialszym przywilejem, że mogę poznawać Ciebie.
Pragnę by moją największą rozkoszą, pasją i zaangażowaniem było dążenie do bliskości z Tobą. Moja dusza tęskni i wzdycha, by zjednoczyć się z Tobą i w pełni się Tobą radować. Żadna godzina nie jest tak błoga, jak każda spędzona w bliskiej społeczności z Tobą w moim sercu.
O, jakże pragnę kultywować ducha świętego czuwania i pobożnej gorliwości, by nie bać się niczego, jak tylko zasmucania czy obrażania Ciebie, błogosławiony Boże, mój Ojcze i Przyjacielu, którego kocham i pragnę zadowalać bardziej niż szukać własnego szczęścia. Moja najgłębsza radość wypływa z uwielbiania Ciebie i podobania się Tobie – oby to był mój najwyższy cel i wytrwałe dążenie!
Chcę poświęcać mój czas tylko dla Ciebie, składać wszelkie me troski w Twoje ręce, być oddany całkowicie do Twojej dyspozycji, nie kierując się własnym pragnieniem i nie szukając własnej korzyści. Pomóż mi, proszę, tak żyć każdego dnia, czynić Ciebie początkiem i celem wszystkiego, tak, abym nigdy, nawet na chwilę, nie kochał mojego grzesznego „ja”!
Głębia
dnia 15 czerwca 2019
Panie Jezu, uzdalniaj mnie, proszę, do głębokiej pokuty i daj mi wstręt do grzechu i lęk przed jego popełnianiem! Pomóż mi stronić od grzechu za wszelką cenę aby moje serce należało wyłącznie do Ciebie!
Udziel mi głębszego zaufania, tak, abym niczego nie hołubił, ale by wszystko w moim życiu należało do Ciebie, bo Ty prawdziwie jesteś źródłem mojego istnienia i moim odpocznieniem!
Daj mi głębsze poznanie Ciebie jako Zbawiciela, Władcy, Pana i Króla! Daj mi większą moc w modlitwie, głębszą rozkosz w Twoim Słowie, pełniejsze poznanie prawdy! Daj mi więcej świętości w mowie, myślach, działaniu abym nie szukał wartości poza Tobą!
Przeoraj mnie głęboko, wielki Panie, niebiański Gospodarzu, aby moja istota była uprawnym polem z korzeniami łaski rozchodzącymi się daleko i szeroko, tak abyś Ty jedynie był we mnie widziany, Twoje piękno złocące się jak żniwo w okresie lata, Twoja obfitość jak jesienne zbiory!
Nie mam innego PANA poza Tobą, innego prawa prócz Twojej woli, innej rozkoszy poza Tobą, innego bogactwa jak tylko te, które od Ciebie pochodzi, innego dobra prócz Twego błogosławieństwa, innego pokoju poza tym, który dajesz Ty. Jestem nikim prócz tego, kim Ty mnie czynisz. Nie mam nic prócz tego, co otrzymuję od Ciebie. Choć jestem nikim, Twoja łaska obdarza mnie wszystkim – całym bogactwem niebios!
Badaj mnie, o Boże, i napełniaj Twoją żywą wodą!
Nie poddawaj się
dnia 14 czerwca 2019
W Ewangelii Jana 21:3 czytamy o Piotrze, który powiedział do innych apostołów : „ Idę łowić ryby”. Nie chciał jednak przez to powiedzieć, że będzie łowił ryby tylko tego wieczoru”. To co miał na myśli to porzucenie jego dotychczasowego zajęcia – bycia apostołem, ponieważ nie podołał temu zadaniu i powrócenie do rybołówstwa na stałe! Piotr porzucił swój zawód rybaka jakieś kilka lat temu kiedy Pan go powołał. Zostawił wszystko i szczerze chciał podążać za Panem, najlepiej jak potrafił. Nie powiodło mu się to jednak. Pomyślał sobie, że bycie apostołem nie jest dla niego. Po tym jak przez trzy i pół roku słuchał najwspanialszych kazań jakie kiedykolwiek głoszono, przez najlepszego głosiciela jaki kiedykolwiek żył, w jawny sposób zaparł się Pana i to nie tylko raz, ale trzy razy. On miał już dosyć próbowania bycia apostołem.
Jednak pozostała jedna rzecz, którą wciąż dobrze robił – łowienie ryb. Zajmował sę tym odkąd był małym chłopcem i był w tym ekspertem. Zdecydował się więc być znowu rybakiem. Niektórzy z apostołów czuli się podobnie. Oni również porzucili Pana kiedy był w potrzebie i uciekli. Oni też mieli zamiar powrócić do zawodu rybaka, ponieważ odnieśli porażkę w byciu apostołami!! Oni byli szczerymi ludźmi. Cenili przesłanie Jezusa i ich serca były rozpalone kiedy Go słuchał. Chcieli być oddanymi uczniami, ale nie udało się im to.
Życie pobożnego człowieka jest ekscytujące
dnia 12 czerwca 2019
W Księdze Wyjścia 12:40 zostało napisane : „Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.” Aczkolwiek, kiedy Bóg przemawiał do Abrahama, powiedział mu, że jego potomkowie będą przebywać w obcym kraju przez 400 lat ( I Mojż. 15:13). Tutaj jednak czytamy, że byli tam przez 430 lat. Czy Bóg popełnił błąd? Nie. Bóg jest bardzo dokładny w działaniu zgodnie z Własnym terminarzem. Bóg nie popełnia błędów. Kiedy Bóg przemówił do Abrahama, Jego doskonałą wolą dla Izraelitów było to, aby przebywali w Egipcie przez 400 lat. Dlaczego więc zostali tam na dodatkowe 30 lat? Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, rozważmy inny przykład. Kiedy Bóg wyprowadził Izraelitów z Egiptu, Jego plan dla nich był taki, aby na pustyni przebywali tylko 2 lata. Ale ile lat Izraelici spędzili na pustyni? 40 lat. (5 Mojż. 2:14). Bóg może mieć plan, aby złamać cię w przeciągu 2 lat. Natomiast równie dobrze może to potrwać 40 lat. Bożą wolą może być chęć rozpoczęcia posługiwania się tobą już 2 lata po twoim nawróceniu. Ale tak naprawdę może być również tak, że Bóg nie będzie w stanie się tobą posługiwać jeszcze przez najbliższe 40 lat. Wszystko zależy od tego, jak szybko pozwolisz Mu, aby cię złamał. Zatem, Bożym planem dla Izraela było to, aby przebywali w Egipcie 400 lat, natomiast stało się tak, że musieli mieszkać tam przez 430 lat.