W księdze Objawienia 2 : 12-17 czytamy : “Aniołowi Kościoła w Pergamie napisz: To mówi Ten, który ma miecz obosieczny, ostry. Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana, a trzymasz się mego imienia i wiary mojej się nie zaparłeś, nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego, który został zabity u was, tam gdzie mieszka szatan….”
Pergamon było miastem , w którym było tyle zła, że Pan mówi , że szatan miał tam swoją ziemską siedzibę. Jest o tym mowa dwukrotnie w Księdze Objawienia 2:13. W samym zaś środku tego miasta Pan ustanowił swój kościół.
Trzydziesty rok życia wydaje się być bardzo ważnym okresem w życiu wielu ludzi, było tak zarówno w czasach Starego, jak i Nowego Testamentu.
Józef miał 30 lat, kiedy został władcą Egiptu. Jeszcze zanim Józef skończył 17 lat, Bóg objawił mu już w snach Swoje zamiary względem jego życia. To wspaniałe, kiedy młody człowiek jest tak wrażliwy na Boży głos, że w wieku, w którym większość nastolatków ma nieczyste sny, on śni Boże sny. Spójrzmy na te wszystkie rzeczy, z powodu których Józef cierpiał – zazdrość ze strony braci, fałszywe oskarżenie ze strony złej kobiety, a także pobyt w więzieniu. W tamtych czasach więzienia były strasznymi lochami pełnymi szczurów, robaków i pełzających wszędzie karaluchów. Księga Rodzaju 39:21 mówi natomiast, że „Pan był z Józefem”.
Święty Panie, zgrzeszyłem niezliczoną ilość razy i jestem winny pychy i niewiary w tym, że nie potrafiłem odnaleźć Twoich zamysłów w Twoim świętym Słowie i nie szukałem Ciebie w moim codziennym życiu.
Hipokryzja : Być hipokrytą oznacza dawanie innym wrażenia, że jesteśmy świętsi niż naprawdę jesteśmy. To jest dokładnie tak jakbyśmy byli fałszywi lub kłamali. Jezus przeklął hipokrytów siedem razy w Mateusza 23:13-29. Jest rzeczą możliwą by skłamać bez otwierania ust. Ananiasz skłamał Ducha Świętego bez wypowiedzenia ani jednego słowa – kiedy udawał, że był oddanym uczniem Jezusa (Dzieje Apostolskie 5:1-5).
Jezus powiedział faryzeuszom, że ich wewnętrzne życie było pełne „pobłażania samym sobie” ( Mateusza 23:25) – co oznacza, że oni żyli tylko by zaspokajać samych siebie. Jednakże chcieli zrobić wrażenie na innych, ponieważ znali bardzo dobrze Pisma, pościli, modlili się i dawali dziesięcinę z ich zarobków, byli święci. Wyglądali na bardzo świętych na zewnątrz. Odmawiali długie modlitwy publicznie, jednak nie modlili się długo prywatnie – tak jak wielu ludzi dzisiaj. To jest hipokryzja jeśli uwielbiamy Boga tylko rano w niedziele, a nie mamy ducha uwielbienia w naszych sercach cały czas.
1. Miej wielkie serce
Dwa wyrażenia, które nigdy nie występują w księdze Amosa, to „Bóg Izraela” i „Święty Izraela”. Jest tak, ponieważ Amos widział Boga jako Boga wszystkich narodów, a nie tylko Boga Izraela. Cytuje również Słowa Pana: „Czy nie jesteście dla mnie tym samym, co Kuszyci, wy, synowie Izraela? – mówi Pan. Czy nie wyprowadziłem Izraela z ziemi egipskiej, Filistyńczyków z Kaftoru, a Aramejczyków z Kiru?„ (Am. 9:7).
Amos posiadał wizję „Nowego Przymierza”, która obejmowała wszystkich ludzi ze wszystkich narodów. Amos wierzył także, że Bóg zgromadzi pogan razem z Żydami i uczyni ich wszystkich jednym ciałem. Amos wzniósł się ponad ograniczoność umysłów Izraelitów. Miał wielkie serce dla ludzi z całego świata. Nie poczuwał się do bycia elitą jak inni Izraelici, którzy o sobie myśleli : „Jesteśmy jedynymi ludźmi, których Bóg przyjął”.