Hańba Kościoła

Kościół to Ciało Chrystusa, a nie tylko zgromadzenie wierzących, którzy spotykają się co tydzień. Musimy więc upewnić się, że budujemy właśnie to Ciało, a nie jedynie „religijną grupę chrześcijańską”. Każdy może zorganizować grupę wyznaniową. Aby budować Ciało Chrystusa, potrzeba łaski i namaszczenia od Pana Boga – a to wymaga, byśmy zapierali się samych siebie, byśmy każdego dnia umierali i codziennie byli napełniani Duchem Świętym.

Izraelici pod starym przymierzem stanowili zgromadzenie, ale nie ciało. Obecnie wiele dużych kościołów to także tylko zgromadzenia. Niektóre mniejsze wspólnoty domowe są trochę lepsze, lecz często bardziej przypominają kluby towarzyskie niż prawdziwe Ciało. Tymczasem Jezus buduje swoje Ciało.

Pierwsze Ciało Chrystusa zostało objawione ludziom w żłobie, gdzie karmione były zwierzęta. Właśnie to upokarzające miejsce narodzin było znakiem, po którym pasterze mieli rozpoznać Mesjasza (Ewangelia Łukasza 2:12). I ponownie, gdy na Golgocie Jego Ciało zawisło na krzyżu wśród przestępców. Od narodzin aż po śmierć, pierwsze Ciało Chrystusa było naznaczone hańbą – zarówno ze strony świata, jak i religijnych ludzi.

Każde prawdziwe wyrażenie Ciała Chrystusa dzisiaj również będzie cierpieć z powodu tego samego potępienia zarówno ze strony świata, jak i tzw. „babilońskiego chrześcijaństwa”. Jeśli nasz lokalny kościół nie jest okryty ‚,hańbą Chrystusa”, możliwe, że poszliśmy na kompromis i nie wyszliśmy „poza obóz Babilonu” (List do Hebrajczyków 13:13). Trzeba jednak jasno odróżnić hańbę Chrystusową od hańby, która pochodzi z naszego własnego grzechu, głupoty lub letniości. Nie wolno nam ich mylić.

O Jezusie było napisane: „Nie miał urody ani wdzięku… był wzgardzony i opuszczony” (Księga Izajasza 53:2–3). Jego chwała była w Jego wewnętrznym życiu, pełnym łaski i prawdy, ale to było ukryte dla oczu większości ludzi (Jana 1:14). Nasze lokalne kościoły również nie powinny być atrakcyjne ani dla świata, ani dla religijnego babilońskiego chrześcijaństwa. Kościół musi przyciągać tylko tych, którzy przychodzą do niego w poszukiwaniu pobożnego życia. We wnętrzu Namiotu Przybytku znajdowały się piękne zasłony. Ale jego zewnętrzne pokrycie było wykonane z brunatnych skór baranich, które pokrywał kurz i brud. Całe piękno znajdowało się w środku namiotu, na wewnętrznych zasłonach.

Oblubienica Chrystusa także jest „pełna chwały w swym życiu duchowym” (Psalm 45:13), a „nad jej wewnętrzną chwałą będzie okrycie (hańby)” (Księga Izajasza 4:5).

Zac Poonen