MISTERIUM ŻYCIA – list do dawnych przyjaciół.

dnia 23 kwietnia 2018

Spotkanie z Chrystusem było poznaniem prawdziwej Miłości.

Wszystkie moje miłości, wszystkie zachwyty i uniesienia, poznając Miłość krzyża odeszły zawstydzone.

Doświadczanie Zbawiciela, to doświadczanie własnej śmierci i mocy Jego zmartwychwstania. To misterium, którym Bóg ukoronował moje nowe życie.

Żyję tym misterium i każdego dnia na nowo Go poznając, uczę się nieustannie rezygnować z siebie. Dawne moje życie rozsypało się nie pozostawiając żadnych śladów, i tak droga powrotu została zapomniana.

Dzisiaj Chrystus we mnie wszystko czyni nowym.

Składając swoje życie na ołtarzu Jego Miłości, stałem się bogaty przez swoje uniżenie. Dzięki temu poznało mnie niebo.

Złość, pogarda i nienawiść, rozwścieczone Obecnością Świętego nieustannie przeklinają mnie, kusząc zarazem.

Uczę się milczenia i zaufania, a swoją wartość znajduję w Umiłowanym Jezusie.

Doświadczam czasami zamkniętego nieba, lecz wierzę, że mój Pasterz zawsze jest ze mną.

Kiedy odchodzi ciemność i nastaje poranek, moje oczy nie chcą już oglądać cieni rzeczy przyszłych. Chwała, która nadchodzi, pozwoli mi poznawać twarzą w Twarz, a teraz milczę w zachwycie.

Przyjaciele!

Ogarniam Was ciągle swoją miłością.

Mam jednak nadzieję w Prawdziwej Miłości – Jezusie!

Modlę się, aby Wasze, dalekie od tej Miłości serca, uczynił na wieczność lśniącymi klejnotami nieba!

Andrzej Cyrikas