Autor: maciek

Wielki Boże, proszę, by Twój Duch mówił we mnie, gdy ja zwracam się do  Ciebie!  Panie Jezu, Arcykapłanie, Ty otworzyłeś drogę nową i żywą tak, aby upadły człowiek mógł zbliżyć się do Ciebie i zostać przyjęty. Pomóż mi rozmyślać o Tobie, o doskonałości Twojej ofiary i wspaniałości Twojego wstawiennictwa! Jak liczne błogosławieństwa wypływają ze społeczności z Tobą!

Kiedy zmagam się z próbami, które mnie powalają, troskami, które mnie obciążają, trwogami, które mnie gnębią, niepokojami, które mnie męczą, jakże jestem wdzięczny, że mogę przyjść do Ciebie, który darzysz pokojem przewyższającym ludzkie zrozumienie! Twoja odnawiająca łaska jest niezbędna aby mnie strzec, prowadzić, chronić, zaopatrywać i we wszystkim mnie wspierać. Twoi święci pokrzepiają moją nadzieję – kiedyś byli biedni, a teraz są bogaci, byli w niewoli, a teraz są wolni, poddawani próbom, a teraz są zwycięzcami.

Każda nowa służba wymaga więcej łaski niż posiadam, ale nie więcej, niż masz Ty, który jesteś Bożym Skarbcem, w którym mieszka cała pełnia boskości! Do Ciebie się zwracam i proszę o łaskę by każdy brak spowodowany grzechem został uzupełniony, aż zostanę wypełniony całkowicie Tobą!

Niech moje czyste pragnienia rosną, a moje wzniosłe nadzieje będą coraz śmielsze tak, abym mógł wielbić Ciebie w pełnej uległości i oczekiwaniach żywej wiary!

Proszę, bądź zawsze przy mnie i przygotuj mnie na radość błogosławieństw i na smutek nieszczęść, na doczesne straty, na śmierć przyjaciół, na pochmurne dni, na życiowe zmiany i na największą zmianę ze wszystkich, kiedy przekroczę próg wieczności!

Obym zadowalał się Twoimi darami łaski we wszystkich moich potrzebach!

Mój Ojcze, gdyby Twoja łaska była skąpa, gdzie znalazłbym schronienie przed Twoim gniewem? Dziękuję, że Twoja miłość w Jezusie Chrystusie nie zna granic! Ze skruchą i żalem, ale i z wdzięczną ufnością, przychodzę z moimi złymi uczynkami i grzesznymi zaniedbaniami, grzechami przeciwko Tobie, mój Ojcze, przeciwko memu ukochanemu Zbawcy, przeciwko Duchowi Świętemu i Jego dążeniom, przeciwko nakazom mojego sumienia, przeciwko zasadom Twojego Słowa, przeciwko moim bliźnim i przeciwko mnie samemu.

Proszę, nie prawuj się ze mną, ponieważ przyznaję, że nie ma we mnie nic sprawiedliwego i nie mam nic na swoją obronę! Przebacz mi wszelkie zło jakiego się dopuściłem w mrokach nieprawości! Wyznaję mój grzech i żałuję mego nieposłuszeństwa.

Każdego poranka obiecuję mocniej Cię kochać, gorliwiej Ci służyć, prowadzić bardziej uświęcone życie, należeć tylko do Ciebie, a jednak szybko się potykam i upadam, i znowu muszę wyznawać moją słabość i grzech.

Jakże dziękuję Ci za to, że zbawcze dzieło dokonane przez Pana Jezusa nie wymaga żadnego uzupełnienia z mojej strony, a Jego ofiara jest wystarczającym przebłaganiem za mój grzech!

Jeśli pozwolisz mi dalej żyć, pomóż mi zmieniać moje życie tak, abym nienawidził i unikał zła, trzymał się z dala od grzechu, który Tobie wyznaję! Uczyń mnie odważniejszym, czujniejszym i gorliwszym w modlitwie! Nie dopuść, aby jakikolwiek owoc zła wyrósł z grzesznego ziarna które zasiałem! Nie pozwól, aby mój bliźni stał się zatwardziały w próżności czy głupocie przez mój brak ostrożności!

Jeśli wstydziłem się Chrystusa i Jego Słowa, albo okazałem nieuprzejmość, zazdrość, złą wolę, brak miłości, gwałtowność, czy też wypowiedziałem nierozsądne słowa, niech to nie będzie przyczyną upadku innych i niech nie przyniesie hańby Twojemu Imieniu! Pomóż mi, proszę, być wzorem do naśladowania, zawsze karcącym grzeszne postępowanie i zachęcającym do czynienia dobra, składającym chlubne świadectwo, że Twoje drogi, Panie, są prawdziwą rozkoszą!

Kochany Niebiański Ojcze, dziękuję za Twą niepojętą miłość, dzięki której całe moje życie jest ukryte w Twoim Synu, moim Panu, Jezusie Chrystusie!  Wysławiam mego cudownego Zbawcę, umiłowanego Oblubieńca i wiernego Przyjaciela!

Proszę, zachowaj mnie świętym, niewinnym, odłączonym od grzeszników; abym nie poszedł za głosem obcych, ale wiernie podążał za Tobą, tam, gdzie Ty mnie prowadzisz!

Obmyłeś mnie raz na zawsze w Twojej świętej krwi Baranku Boży, ale nadal potrzebuję oczyszczenia od codziennego skażenia, od upadków, braku doskonałości, szkodliwych skrajności, abym mógł ukazywać Twój doskonały charakter.

Panie, Ty, który umyłeś nogi Swoim uczniom, proszę, bądź cierpliwy wobec mnie i okaż Twe miłosierdzie gdy upadam, podnoś mnie i krocz ze mną, aż Twoje wielkie dzieło we mnie zostanie ukończone!

Pragnę ujarzmić moje „ego” w każdej dziedzinie, zwyciężać ciało z jego dążeniami i pożądliwościami, panować nad nim aby nie grzeszyć, żyć całkowicie dla Twojej chwały, strzec czystości mego umysłu, być głuchym na niesłuszną krytykę i ludzką pochwałę.

Dziękuję Ci za nowe życie – odrodzonego, wewnętrznego człowieka, zwycięskiego i nieśmiertelnego! Nikt i nic nie może pokonać Twojego Ducha we mnie i wyrwać mnie z Twojej ręki! Ty mnie przyjąłeś i to jest moją błogą pewnością, że Ty mnie zachowasz do końca mych dni!

Proszę, strzeż mnie, abym był pokorny, uległy, radosny, spokojny i cichy jak ssące niemowlę, a równocześnie odważny, szczery i zaangażowany w pełnienie Twojej woli!

Chcę po prostu być podobny do Ciebie, Panie Jezu, i wiem, że jeśli Ty uczynisz mnie prawym, to będę prawy! Należę do Ciebie i proszę: czyń mnie godnym Ciebie!

Hojny Dawco wszelkiego dobra, przychodzę pod krzyż mego wspaniałego Zbawiciela, skąd nieustannie wypływają ożywcze strumienie, gdzie każda rana zostaje zalana uzdrawiającym olejkiem, gdzie dostępuję ponownego obmycia krwią, która wszystko oczyszcza, radując się, że nie widzisz we mnie nawet śladu grzechu.

Jeszcze tylko chwila, a pójdę do Twojego domu i już mnie tutaj nie będzie. Pomóż mi, proszę, zachowywać trzeźwość umysłu i pilnować moich kroków, w świadomości, że ten dzień może być moim ostatnim! Oby każda darowana mi chwila była radosną służbą Tobie, a moja śmierć chwałą dla Ciebie!

Dziękuję Ci za codzienne doczesne błogosławieństwa – orzeźwiające powietrze, blask słońca, pokarm, który odnawia moją siłę, odzienie dla mego ciała, mieszkanie, które jest schronieniem, sen przynoszący odpoczynek, gwieździste sklepienie nocy, letni powiew, piękno kolorowych kwiatów, śpiew ptaków i kojący szum rzek, radość z rodziny, krewnych i przyjaciół! Rzeczy ożywione i nieożywione służą mej wygodzie i rozkoszy. W Twej hojności napełniasz mój kielich tak obficie, że aż się przelewa.

Zachowaj mnie Dobry Boże od ślepoty i niewdzięczności za te codzienne dowody Twojej wielkiej łaski! Z Twojej ręki nieustannie otrzymuję liczne błogosławieństwa, a Twoja moc chroni mnie przed niebezpieczeństwem. Oddaję Ci hołd dziękczynienia za wszelkie duchowe dary łaski, cudowną żarliwość wiary, pocieszającą obecność Twojego Ducha, Twoją potężną moc, która włada nad wszystkim i chroni przed diabelskimi atakami!

Bądź błogosławiony mój suwerenny Panie!

Uwielbiam Cię błogosławiony Boże Ojcze! Ty sam jesteś pełen radości i hojnie udzielasz Swej radości Twemu stworzeniu. Ty jesteś moim Stwórcą, Panem i Wspomożycielem. Ty mnie uczyniłeś i podtrzymujesz, Ty mnie zbawiłeś i prowadzisz, Ty mnie wspierasz i cierpliwie znosisz, Ty, w każdej sytuacji, masz odpowiedź na moje potrzeby i troski. 

Pragnę żyć z Tobą i dla Ciebie, nigdy nie zadowalając się moim chrześcijańskim wzrostem, ale zawsze dążąc do doskonałości mego Pana Jezusa Chrystusa i nieustannie upodabniając się do Niego w Jego charakterze i postępowaniu. Proszę, by Twoja niezgłębiona miłość pociągała mnie do świętego posłuszeństwa tak, aby pełnienie Twojej woli było moją rozkoszą!

Jeśli inni poczytują moją wiarę za głupstwo, moją łagodność za słabość, moją gorliwość za szaleństwo, moją nadzieję za złudzenie, moje działanie za hipokryzję, to pomóż mi cieszyć się cierpieniem dla Twojego Imienia.

Pomagaj mi wiernie kroczyć w kierunku kraju wiecznej rozkoszy, który jest moim wiecznym dziedzictwem! Wspomagaj mnie Twoją siłą z nieba abym nigdy nie zboczył z drogi wiary, ani nie uległ zgubnym pragnieniom i ulotnym rozkoszom! Proszę, bym dzięki Twojej łasce był pielgrzymem, który nie ma innego celu poza gorącym pragnieniem Ciebie samego oraz dobrem i zbawieniem innych ludzi!

Boże mojego życia, to jest moim największym i najwspanialszym przywilejem, że mogę poznawać Ciebie.

Pragnę by moją największą rozkoszą, pasją i zaangażowaniem było dążenie do bliskości z Tobą. Moja dusza tęskni i wzdycha, by zjednoczyć się z Tobą i w pełni się Tobą radować. Żadna godzina nie jest tak błoga, jak każda spędzona w bliskiej społeczności z Tobą w moim sercu.

O, jakże pragnę kultywować ducha świętego czuwania i pobożnej gorliwości, by nie bać się niczego, jak tylko zasmucania czy obrażania Ciebie, błogosławiony Boże, mój Ojcze i Przyjacielu, którego kocham i pragnę zadowalać bardziej niż szukać własnego szczęścia. Moja najgłębsza radość wypływa z uwielbiania Ciebie i podobania się Tobie – oby to był mój najwyższy cel i wytrwałe dążenie!

Chcę poświęcać mój czas tylko dla Ciebie, składać wszelkie me troski w Twoje ręce, być oddany całkowicie do Twojej dyspozycji, nie kierując się własnym pragnieniem i nie szukając własnej korzyści. Pomóż mi, proszę, tak żyć każdego dnia, czynić Ciebie początkiem i celem wszystkiego, tak, abym nigdy, nawet na chwilę, nie kochał mojego grzesznego „ja”!

Panie Jezu, uzdalniaj mnie, proszę, do głębokiej pokuty i daj mi wstręt do grzechu i lęk przed jego popełnianiem! Pomóż mi stronić od grzechu za wszelką cenę aby moje serce należało wyłącznie do Ciebie!

Udziel mi głębszego zaufania, tak, abym niczego nie hołubił, ale by wszystko w moim życiu należało do Ciebie, bo Ty prawdziwie jesteś źródłem mojego istnienia i moim odpocznieniem!

Daj mi głębsze poznanie Ciebie jako Zbawiciela, Władcy, Pana i Króla! Daj mi większą moc w modlitwie, głębszą rozkosz w Twoim Słowie, pełniejsze poznanie prawdy! Daj mi więcej świętości w mowie, myślach, działaniu abym nie szukał wartości poza Tobą!

Przeoraj mnie głęboko, wielki Panie, niebiański Gospodarzu, aby moja istota była uprawnym polem z korzeniami łaski rozchodzącymi się daleko i szeroko, tak abyś Ty jedynie był we mnie widziany, Twoje piękno złocące się jak żniwo w okresie lata, Twoja obfitość jak jesienne zbiory!

Nie mam innego PANA poza Tobą, innego prawa prócz Twojej woli, innej rozkoszy poza Tobą, innego bogactwa jak tylko te, które od Ciebie pochodzi, innego dobra prócz Twego błogosławieństwa, innego pokoju poza tym, który dajesz Ty. Jestem nikim prócz tego, kim Ty mnie czynisz. Nie mam nic prócz tego, co otrzymuję od Ciebie. Choć jestem nikim, Twoja łaska obdarza mnie wszystkim – całym bogactwem niebios!

Badaj mnie, o Boże, i napełniaj Twoją żywą wodą!