Autor: maciek

„A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeżeli jest Chrystusem Bożym, tym wybranym. Szydzili z niego także i żołnierze, podchodząc doń i podając mu ocet, I mówiąc: Jeżeli Ty jesteś królem żydowskim, ratuj samego siebie. Był też i napis nad nim: Ten jest królem żydowskim. Tedy jeden z zawieszonych złoczyńców urągał mu, mówiąc: Czy nie Ty jesteś Chrystusem? Ratuj siebie i nas. Drugi natomiast, odezwawszy się, zgromił tamtego tymi słowy: Czy ty się Boga nie boisz, choć taki sam wyrok ciąży na tobie? Na nas co prawda sprawiedliwie, gdyż słuszną ponosimy karę za to, co uczyniliśmy, Ten zaś nic złego nie uczynił.” (Łk. 23:35-41). To naprawdę niesamowite, że podczas gdy starsi uczeni Biblijni Izraela i bystrzy, wyedukowani rzymscy żołnierze nie byli w stanie rozeznać kim był Jezus; złoczyńca, który nic nie wiedział na temat Pism, był w stanie to zrobić podczas jego ostatnich chwil na tej ziemi. Czemu tak się stało?

Nie wolno nam zatracić cudu przebaczenia, którego Pan nam nieograniczenie udzielił. Całe nasze życie od tej pory musi być wyrażaniem wdzięczności względem Pana za to, co uczynił dla nas na krzyżu. Kiedy lud obowiązywało jedynie Prawo Boże, ludzie służyli Panu pod groźbą wyroku, jednakże będąc pod Łaską, ludzie wykonują tę służbę przez moc wdzięczności.

„Każde miejsce, na którym wasza stopa stanie, dam wam, jak przyobiecałem Mojżeszowi.” (Joz. 1:3), Nikt przed tobą się nie ostoi, dopóki żyć będziesz; jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie odstąpię cię ani cię nie opuszczę. (Joz. 1:5). Jest to symboliczna Nowo Testamentowa obietnica dana nam w (Rz. 6:14) : „Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.”. Ziemia Kanaan była w przeszłości rządzona przez wielu gigantów, ale oni wszyscy mogli być pokonani. Ani jeden grzech (nawet potężny) nie będzie w stanie nas pokonać. To jest wola Pana w stosunku do nas. Lecz Jozue musiał postawić swoją stopę choć na skraju danego terytorium i potwierdzić, że jest to w Imię Pana. Tylko wtedy mógł je posiąść. Tak samo jest z nami. Musimy potwierdzić nasze dziedzictwo, nasz dar poprzez wiarę. Jeżeli nie trzymamy się ściśle Bożych obietnic, jako naszych, one nigdy nie spełnią się w naszym życiu.