Autor: maciek

Kochany Ojcze, proszę, by Twój Duch mnie wspierał, gdy modlę się do  Ciebie!  Niech zasługi Pana Jezusa przemawiają za mnie, gdyż ja nie mam żadnych zasług! Jestem niegodny i liczę jedynie na Twoje miłosierdzie. Jestem pełen braków, potrzeb i grzechu; Ty zaś jesteś pełen łaski!

Wyznaję mój grzech, moje ustawiczne grzeszenie, mój świadomy grzech. Wszystkie dążenia mego ciała i duszy są nieczyste: źródło skażenia wypływa z mojej grzesznej istoty. W moim wnętrzu są komnaty pełne obrzydliwych obrazów. Przechodzę z jednego odrażającego pomieszczenia do drugiego, stąpając po śliskim gruncie niebezpiecznych fantazji mojej upadłej natury.

Wstydzę się przed samym sobą tym, kim jestem – nie ma we mnie ani jednej latorośli, ani owocu, tylko ciernie; jestem uschniętym liściem miotanym przez wiatr; żyję tak pusty i jałowy niczym zimowe drzewo; jestem bezowocny i nadaję się na wyrzucenie i spalenie.

Dobry Panie, czy okażesz mi Swe miłosierdzie?

Uderzyłeś w moją dumę, w fałszywego boga mojego „ja” i leżę skruszony przed Tobą.

Dziękuję i wielbię Cię, że dałeś mi nowego Pana i Zbawcę, Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, przez którego moje serce zwraca się do świętości, moje życie niczym strzała zmierza w kierunku pełnego posłuszeństwa Tobie.

Pomóż mi zawsze pełnić Twoją wolę! Pomóż, proszę, odrzucać grzech i korzyć się przed Tobą! Ratuj mnie od miłości tego świata i od pychy życia – od wszystkiego z czym rodzi się upadły człowiek!

Spraw by natura mego Pana Jezusa była codziennie widoczna w moim życiu! Udziel mi łaski, bym przyjmował Twą wolę bez szemrania, radując się nie tylko z tego, że mnie zmieniasz i kształtujesz, ale również z tego, że zostałem wyrwany ze starej skały, w której tak długo tkwiłem, i teraz, wyniesiony z czeluści kamieniołomu na otwartą przestrzeń, trwam w Chrystusie już na zawsze!

Wielki Boże, proszę, by Twój Duch mówił we mnie, gdy ja zwracam się do  Ciebie!  Panie Jezu, Arcykapłanie, Ty otworzyłeś drogę nową i żywą tak, aby upadły człowiek mógł zbliżyć się do Ciebie i zostać przyjęty. Pomóż mi rozmyślać o Tobie, o doskonałości Twojej ofiary i wspaniałości Twojego wstawiennictwa! Jak liczne błogosławieństwa wypływają ze społeczności z Tobą!

Kiedy zmagam się z próbami, które mnie powalają, troskami, które mnie obciążają, trwogami, które mnie gnębią, niepokojami, które mnie męczą, jakże jestem wdzięczny, że mogę przyjść do Ciebie, który darzysz pokojem przewyższającym ludzkie zrozumienie! Twoja odnawiająca łaska jest niezbędna aby mnie strzec, prowadzić, chronić, zaopatrywać i we wszystkim mnie wspierać. Twoi święci pokrzepiają moją nadzieję – kiedyś byli biedni, a teraz są bogaci, byli w niewoli, a teraz są wolni, poddawani próbom, a teraz są zwycięzcami.

Każda nowa służba wymaga więcej łaski niż posiadam, ale nie więcej, niż masz Ty, który jesteś Bożym Skarbcem, w którym mieszka cała pełnia boskości! Do Ciebie się zwracam i proszę o łaskę by każdy brak spowodowany grzechem został uzupełniony, aż zostanę wypełniony całkowicie Tobą!

Niech moje czyste pragnienia rosną, a moje wzniosłe nadzieje będą coraz śmielsze tak, abym mógł wielbić Ciebie w pełnej uległości i oczekiwaniach żywej wiary!

Proszę, bądź zawsze przy mnie i przygotuj mnie na radość błogosławieństw i na smutek nieszczęść, na doczesne straty, na śmierć przyjaciół, na pochmurne dni, na życiowe zmiany i na największą zmianę ze wszystkich, kiedy przekroczę próg wieczności!

Obym zadowalał się Twoimi darami łaski we wszystkich moich potrzebach!

Mój Ojcze, gdyby Twoja łaska była skąpa, gdzie znalazłbym schronienie przed Twoim gniewem? Dziękuję, że Twoja miłość w Jezusie Chrystusie nie zna granic! Ze skruchą i żalem, ale i z wdzięczną ufnością, przychodzę z moimi złymi uczynkami i grzesznymi zaniedbaniami, grzechami przeciwko Tobie, mój Ojcze, przeciwko memu ukochanemu Zbawcy, przeciwko Duchowi Świętemu i Jego dążeniom, przeciwko nakazom mojego sumienia, przeciwko zasadom Twojego Słowa, przeciwko moim bliźnim i przeciwko mnie samemu.

Proszę, nie prawuj się ze mną, ponieważ przyznaję, że nie ma we mnie nic sprawiedliwego i nie mam nic na swoją obronę! Przebacz mi wszelkie zło jakiego się dopuściłem w mrokach nieprawości! Wyznaję mój grzech i żałuję mego nieposłuszeństwa.

Każdego poranka obiecuję mocniej Cię kochać, gorliwiej Ci służyć, prowadzić bardziej uświęcone życie, należeć tylko do Ciebie, a jednak szybko się potykam i upadam, i znowu muszę wyznawać moją słabość i grzech.

Jakże dziękuję Ci za to, że zbawcze dzieło dokonane przez Pana Jezusa nie wymaga żadnego uzupełnienia z mojej strony, a Jego ofiara jest wystarczającym przebłaganiem za mój grzech!

Jeśli pozwolisz mi dalej żyć, pomóż mi zmieniać moje życie tak, abym nienawidził i unikał zła, trzymał się z dala od grzechu, który Tobie wyznaję! Uczyń mnie odważniejszym, czujniejszym i gorliwszym w modlitwie! Nie dopuść, aby jakikolwiek owoc zła wyrósł z grzesznego ziarna które zasiałem! Nie pozwól, aby mój bliźni stał się zatwardziały w próżności czy głupocie przez mój brak ostrożności!

Jeśli wstydziłem się Chrystusa i Jego Słowa, albo okazałem nieuprzejmość, zazdrość, złą wolę, brak miłości, gwałtowność, czy też wypowiedziałem nierozsądne słowa, niech to nie będzie przyczyną upadku innych i niech nie przyniesie hańby Twojemu Imieniu! Pomóż mi, proszę, być wzorem do naśladowania, zawsze karcącym grzeszne postępowanie i zachęcającym do czynienia dobra, składającym chlubne świadectwo, że Twoje drogi, Panie, są prawdziwą rozkoszą!

Kochany Niebiański Ojcze, dziękuję za Twą niepojętą miłość, dzięki której całe moje życie jest ukryte w Twoim Synu, moim Panu, Jezusie Chrystusie!  Wysławiam mego cudownego Zbawcę, umiłowanego Oblubieńca i wiernego Przyjaciela!

Proszę, zachowaj mnie świętym, niewinnym, odłączonym od grzeszników; abym nie poszedł za głosem obcych, ale wiernie podążał za Tobą, tam, gdzie Ty mnie prowadzisz!

Obmyłeś mnie raz na zawsze w Twojej świętej krwi Baranku Boży, ale nadal potrzebuję oczyszczenia od codziennego skażenia, od upadków, braku doskonałości, szkodliwych skrajności, abym mógł ukazywać Twój doskonały charakter.

Panie, Ty, który umyłeś nogi Swoim uczniom, proszę, bądź cierpliwy wobec mnie i okaż Twe miłosierdzie gdy upadam, podnoś mnie i krocz ze mną, aż Twoje wielkie dzieło we mnie zostanie ukończone!

Pragnę ujarzmić moje „ego” w każdej dziedzinie, zwyciężać ciało z jego dążeniami i pożądliwościami, panować nad nim aby nie grzeszyć, żyć całkowicie dla Twojej chwały, strzec czystości mego umysłu, być głuchym na niesłuszną krytykę i ludzką pochwałę.

Dziękuję Ci za nowe życie – odrodzonego, wewnętrznego człowieka, zwycięskiego i nieśmiertelnego! Nikt i nic nie może pokonać Twojego Ducha we mnie i wyrwać mnie z Twojej ręki! Ty mnie przyjąłeś i to jest moją błogą pewnością, że Ty mnie zachowasz do końca mych dni!

Proszę, strzeż mnie, abym był pokorny, uległy, radosny, spokojny i cichy jak ssące niemowlę, a równocześnie odważny, szczery i zaangażowany w pełnienie Twojej woli!

Chcę po prostu być podobny do Ciebie, Panie Jezu, i wiem, że jeśli Ty uczynisz mnie prawym, to będę prawy! Należę do Ciebie i proszę: czyń mnie godnym Ciebie!