PODWÓJNE PRZESTĘPSTWO IZRAELA

dnia 4 lutego 2019

„Gdyż mój lud popełnił dwojakie zło: Mnie, źródło wód żywych, opuścili, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą”.

Jer 2,13

Prorok Jeremiasz zapisał słowa skargi Świętego Boga, który to Bóg wylał swoje serce mówiąc, iż naród Izraela porzucił Go na rzecz pogańskich bożków!

Bóg Izraela pyta przez proroka Jeremiasza: Jak jest możliwe, aby Jego własność – Izrael, odrzucił „źródło wód żywych”, a wybrał dziurawe cysterny, które nie mogą swoją zawartością zaspokoić żadnych pragnień Jego narodu?

Boże Słowo objawia nam, że Izraelici dopuścili się wobec Boga dwóch straszliwych przestępstw.

Najpierw naród wybrany zdecydował się opuścić swojego Boga, a następnie dokonał kolejnego przestępstwa – przylgnął do demonów!

Te dwa duchowe przestępstwa pogrążyły ostatecznie naród Izraela w duchowym marazmie i sprowadziły na ten naród śmierć i przekleństwo.

Bóg na pewien czas odrzucił Swój wybrany naród, a diabeł wykorzystując ten czas podjął próbę zniszczenia wybranego przez Boga narodu Izraela. Przez niemal dwa tysiące siedemset lat Izraelici byli prześladowani, cierpieli i byli mordowani, ale nie zniszczyło to tego narodu; Bóg przecież nadal uznawał i uznaje ten naród za Swoją własność!

Boża ręka, chociaż okazała się ręką sprawiedliwego sądu, nie była jednak ręką ostatecznego zniszczenia.

Jeśli jakikolwiek człowiek, który z łaski Świętego Boga został oczyszczony krwią Jezusa Chrystusa ze swoich grzechów, postanowił jednak odrzucić Zbawiciela, który jest źródłem życia i postanowił prowadzić życie pełne brudu i nędzy w nieustannym grzechu, to musi wiedzieć, że sam sprowadza na siebie przekleństwo śmierci i piekła.

Bardzo szybko okazuje się bowiem, że serca takich ludzi są pełne pragnień, których nic poza Bogiem nie jest w stanie zaspokoić. Cóż więc czynią tacy ludzie? Ludzie ci próbując ukoić nieustanny ból szukają pocieszenia w ramionach bożków tego świata, ale te cysterny mamiące ludzi błyszczącym lustrem wody i nadzieją odpocznienia, okazują się być jedynie sadzawkami pełnymi brudu i smrodu oraz prowadzą tych, którzy z nich piją, do duchowej śmierci.

Prorok Jeremiasz mówi, że: „Karze cię twoja złość, smaga cię twoje odstępstwo. Poznaj więc i zobacz, jak złą i gorzką jest rzeczą, że opuściłaś Pana, swojego Boga, i nie ma u ciebie bojaźni przede mną – mówi Wszechmocny, Pan Zastępów” (Jer 2,19).

Tak właśnie kończy się dla wszystkich porzucających Boga, ich zbawienie w Jezusie Chrystusie. Serca takich ludzi stają się areną nieustannej walki o przetrwanie, a nadzieja na przeżycie kolejnego dnia nie znajduje nigdzie oparcia.

Bóg, który jest Bogiem miłości szanuje decyzje tych, których stworzył, choćby te decyzje były najgłupsze.

Dopiero wtedy, gdy smagani jesteśmy z powodu odstępstwa, zaczynamy myśleć, zadawać pytania i zdawać sobie sprawę z faktu, że poza Świętym Bogiem i poza Jezusem Chrystusem nie ma życia i nie ma nadziei.

Andrzej Cyrikas