Przywódca, za którym inni mogą podążąć

Aby móc budować kościoły o wysokim standardzie, potrzebujemy liderów o wysokim standardzie. Jezus powiedział: “Pójdźcie za Mną!” (Łk. 9:23). A Paweł powiedział: “Bądźcie naśladowcami moimi, jak i ja jestem naśladowcą Chrystusa.” (1 Kor. 11:1, Flp. 3:17). W tych słowach apostoła Pawła widzimy, czego Duch Święty oczekuje od każdego starszego, aby tak samo jak Paweł mógł rzec do ludzi w swoim kościele

Wielu starszych mówi: “Nie podążajcie za mną, ale podążajcie za Chrystusem”. Brzmi to bardzo pokornie, ale to tylko wymówka, w celu ukrycia swojego upadłego życia; i jest to całkowicie sprzeczne z nauką Ducha Świętego. Jako przywódcy, twoje życie i mowa powinny być tak wzorowe, że powinieneś móc powiedzieć każdemu w swoim kościele: ” Bądźcie naśladowcami moimi, jak i ja jestem naśladowcą Chrystusa.”. Życie Pawła przed jego nawróceniem było całkowitą porażką. Jednak Bóg go zmienił, i pomimo tego, że Paweł nie był doskonały, Bóg uczynił z niego wspaniały przykład do naśladowania dla innych (Flp. 3:12-14). Nawet najlepszy chrześcijanin na świecie nie jest doskonały, on tylko dąży do doskonałości. Zatem, nawet jeśli w przeszłości twoje życie było jedną wielką porażką, Bóg i tak może z ciebie uczynić pobożnego przywódcę, za którym inni będą mogli podążać.

Oto siedem cech, do posiadania których powinieneś dążyć jako przywódca ludu Bożego:

1. Powinieneś być zawsze pokorny i dostępny dla ludzi.  Jezus był pokorny i dostępny (Mat. 11:29). Ludzie mogli zbliżyć się do Niego wszędzie i o każdej porze. Nikodem mógł odwiedzać Go w domu późnym wieczorem; i każdy mógł przyjść porozmawiać z Jezusem o każdej porze dnia. Pokora Jezusa skłoniła Go do głoszenia Ewangelii ubogim (jak czytamy w Ewangelii Łukasza 4:18). Paweł był człowiekiem pokornym, który potrafił szybko przyznawać się do swoich błędów i natychmiast za nie przepraszać (Dz. 23:1-5). Jako starszy, również nie powinieneś czynić różnicy między bogatymi i biednymi w waszym kościele. Nie powinieneś posiadać wysokiego mniemania o sobie, natomiast musisz potrafić niezwłocznie przepraszać za swoje błędy. I zawsze pozostawać tylko zwykłym bratem.

2. Nigdy nie powinieneś prosić nikogo o pieniądze, ani dla siebie, ani za swoją posługę oraz powinieneś wieść prosty styl życia.  Jeżeli przyjmujesz dobrowolnie ofiarowane dary (tak jak czasami robił to Paweł), powinieneś przyjmować je tylko od ludzi bogatszych od ciebie, nigdy od nikogo biedniejszego od ciebie. Jezus nigdy nie prosił nikogo o pieniądze, ani dla Siebie, ani za Swoją służbę. A dary przyjmował tylko od bogatszych od Siebie (Łk. 8:3). Jezus i Paweł wiedli prosty styl życia. Wobec pieniędzy i rzeczy materialnych powinieneś przyjąć taką samą postawę, jaką mieli Jezus i Paweł.

3. Twoje świadectwo powinno być świadectwem pobożnego człowieka.  Powinieneś być znany w swoim kościele jako uczciwy człowiek z pasją do dążenia ku świętości, taki, który nigdy nie szuka swego. Ludzie muszą znać cię jako osobę, która panuje nad swoim językiem (Jk. 1:26, Ef. 4:26-31), oraz jest miłosierna dla tych, którzy zawiedli (Hbr. 5:2). Powinieneś posiadać również świadectwo całkowitej czystości wobec wszystkich kobiet, tych młodych i tych starszych (1 Tym. 5:2). Zapach pobożności powinien roztaczać się nad twoim życiem.

4. Swoje dzieci, powinieneś wychowywać w miłości do Pana Boga. Duch Święty rzekł, że tylko tacy ludzie powinni być wyznaczani na starszych, których dzieci są wierzące i posłuszne (1 Tym. 3:4,5, Tyt. 1:6). Nasze dzieci znają nas lepiej niż ktokolwiek inny, ponieważ obserwują nas cały czas kiedy jesteśmy w domu. A jeżeli będą nas widziały pobożnie żyjących w domu, same również pójdą za Panem (Przyp. 22:6). To nie jest łatwe zadanie. Ale możesz zaufać Panu, że On ci w tym pomoże. Zatem szukajcie Jego pomocy podczas nauczania dzieci miłowania Pana oraz okazywania szacunku wszystkim ludziom.

5. Powinieneś nieustraszenie głosić wszystkie Boże Prawdy. Powinieneś głosić wszystko to, co zostało zapisane w Nowym Testamencie, każde przykazanie i każdą obietnicę, nie starając przypodobać się tym żadnemu człowiekowi (Dz. 20,27, Gal. 1:10). Powinieneś nieustannie szukać namaszczenia Ducha Świętego, aby głoszone przez ciebie słowo było zarówno wyzwaniem dla innych, jak i zachętą.

6. Powinieneś mieć w sobie pasję do budowania swojego Kościoła jako prawdziwego obrazu Ciała Chrystusa. Jezus przyszedł na ziemię, aby ocalić ludzi od wszelkiego grzechu, a następnie przyłączyć ich do Swojego Ciała, które jest odzwierciedleniem Jego życia (Mt. 16:18). Pasją Paula było zakładanie właśnie takich lokalnych kościołów wszędzie tam, gdzie mogłyby funkcjonować jako Ciało Chrystusa (Ef. 4:15,16). To również powinno być twoim pragnieniem. Paweł ciężko pracował przy budowie takich kościołów, ty również powinieneś ciężko pracować, aby móc czynić to samo (Kol. 1:28, 29).

7. Powinieneś starać się wzbudzić co najmniej kilka osób w twoim kościele, które będą podzielały twoją wizję i Ducha. Jako starszy, powinieneś troszczyć się o świadectwo, aby zostało zachowane w czystości dla następnych pokoleń w twoim kościele. Jezus wzbudził 11 uczniów, którzy „przesiąknęli” Jego Duchem i żyli według Jego zasad, w celu kontynuowania Jego dzieła. Paweł wzbudził Tymoteusza i Tytusa, którzy żyjąc w Jego pokornym Duchu i bezinteresowności, kontynuowali jego dzieło (Flp. 2: 19-21, 2 Kor. 7: 13-15). Powinieneś również szukać pomocy u Pana, aby pomógł i wzbudził w swoim kościele kilku, którzy będą podzielali twoją wizję i pasję.

Dlatego módlcie się, aby Pan nieustannie namaszczał was Swym Świętym Duchem i pozwolił wam posiadać wszystkie wyżej wymienione cechy, abyście mogli być godnym naśladowania przykładem dla wszystkich ludzi w waszym kościele.

Zac Poonen