POZNAJĘ TWOJĄ MIŁOŚĆ

Przez krzyż poznaję Twoją miłość

i w krzyżu

objawiasz mi piękno Swego serca

brak już słów

więc cisza przemawia w zachwycie

a kraj milczenia

rodzi się u moich kolan

Prysnęły już złudzenia

krzyż niczym lustro

wywiódł z cienia ukrytą nienawiść

wystawił ją na urągowisko

i w chwale zwycięstwa

odeszła zagubiona w Miłości

Śmierć zasmakowała tryumfu

umarła jednak w świetle poranka

grzech nadzwyczaj gorliwy

w codziennym usługiwaniu wyrywa się jeszcze

lecz pozbawiony korony

może już tylko kąsać

Twój krzyż

choć ugruntowany moją nienawiścią

zanurza mnie w Tobie nieustannie

uczy mnie Twojej wolności

a ciemność i ból istnienia

wydobyte z grobu Twoim zmartwychwstaniem

odeszły zawstydzone

ja żyję!

Andrzej Cyrikas