W Starym Testamencie dowiadujemy się, że każdy prorok posiadał swoje wyjątkowe powołanie, które zostało mu dane przez Boga, zmartwieniem wszystkich proroków natomiast, był brak świętości wśród ludu Bożego.
Powołanie, które Bóg kładzie na sercu, prawie zawsze wskazuje na służbę, którą On dla tego człowieka zaplanował. Zaczekaj więc na ten moment, w którym Pan ofiaruje Ci twoje własne powołanie. Jeżeli będziesz służył Panu bez powołania, bardzo prawdopodobne jest to, że po niedługim czasie znudzi cię tą służba, a twoim celem służby staną się pieniądze, cześć od ludzi, bądź ziemskie wygody. Przykre jest to, że wielu, którzy twierdzą, że służą dziś Panu, nie otrzymali od Boga żadnego powołania do wykonywania swojej służby.
Codziennie bierz swój krzyż
Przemówił Pan do Mojżesza słowami: „Dosyć już krążyliście wokół tej góry” (V Mojż. 2:2,3). Jeżeli wciąż stoimy duchowo na tym samym poziomie, kręcimy się w kółko. Powinniśmy robić postępy w przezwyciężaniu grzechu, a nie być stale pokonywanym przez te same stare grzechy, które pokonały nas już wiele lat temu. Nie powinniśmy tracić samokontroli, ani pożądać wzrokiem kobiet, tak jak robiliśmy to 10 lat temu. Jeżeli nadal jesteśmy pokonywani w tych samych obszarach, kręcimy się w kółko. Pan wzywa nas teraz, abyśmy szli naprzód. Czy wczoraj wziąłeś swój krzyż? Być może to uczyniłeś. Ale czyn ten wystarczył tylko do przezwyciężenia zła wczorajszego (Mat. 6:34). Dzisiaj jest kolejny nowy dzień. Musisz więc ponownie ofiarować swoje ciało i własną wolę. Dzisiaj musisz umrzeć dla swoich żądzy, gniewu, dumy, goryczy, miłości do pieniędzy, zamiłowania do otrzymywania czci od ludzi, itp. Pożądliwości te są obecne w naszym ciele i będą z nami aż do końca naszych dni tu na Ziemi. Dlatego musimy brać na siebie nasz „codzienny krzyż” aż do końca naszego ziemskiego życia. Czy w twoim codziennym życiu tak właśnie czynisz? Jeśli nie, to duch Antychrysta z pewnością cię już oszukał.
Żydzi szczycili się faktem, że w przeciwieństwie do reszty świata, oni posiedli Słowo Boże. Nie żyli jednak według tego Słowa; jak również ostatecznie, kiedy Ten, o którym to Słowo prorokowało przyszedł do nich, odrzucili Go. Dla nas, którzy również pojęliśmy znaczenie Nowego Przymierza, również jest to niebezpieczeństwem, że będziemy się tym chlubić, a w następstwie zwiedziemy samych siebie.
Poniżej znajduje się adaptacja 2 rozdziału Listu do Rzymian – przerobiona w celu zobrazowania niebezpieczeństwa, z jakim mamy do czynienia:
Być może mówisz: „Jakie to smutne, że tak wielu chrześcijan nie zrozumiało Nowego Przymierza, tak samo dobrze, jak my je zrozumieliśmy”.
Księga Przysłów 10:12 – „miłość przykrywa wszystkie występki”. Piotr cytuje te słowa w swoim liście (1 P 4:8). Jeśli naprawdę kochasz tę drugą osobę, zakryjesz jej słabości i nie ujawnisz ich. Tak postępował z nami Bóg. Nikomu nie ujawnił naszych przeszłych grzechów. My również musimy traktować innych tak, jak Bóg nas potraktował. Jeśli chcesz być mądry, pozwól, że dam ci jedną radę jeszcze kiedy jesteś w czasie swojej młodości. Jeśli wiesz coś złego o drugim człowieku, niech ta informacja umrze razem z tobą. Nie rozmawiaj o tym. Bóg cię za to uhonoruje, zwłaszcza jeśli ta zła historia dotyczy jednego z Jego dzieci. On cię za to w szczególny sposób pokocha. Pomyśl o ojcu, którego dziecko zrobiło coś złego, a ja coś o tym wiem, jednak nigdy nie zdecydowałem się nikomu o tym powiedzieć co zrobił jego syn. Nie uważasz, że ojciec ten mocno mnie za to pokocha? Podobnie jest z Bogiem, gdy widzi, że traktujemy Jego dzieci z miłością.
W tym artykule, chcę wyjaśnić co to znaczy być „narodzonym na nowo” – albo być „zbawionym”.
Upamiętanie jest pierwszym krokiem żeby tego doświadczyć, ale żeby się upamiętać (odwrócić od grzechu) musisz najpierw wiedzieć czym jest grzech. Wśród chrześcijan dużo jest dzisiaj błędnego zrozumienia upamiętania, ponieważ dużo jest błędnego zrozumienia grzechu.
Standardy w chrześcijaństwie bardzo spadły w ciągu kilku minionych dekad. Głoszona w dzisiejszych czasach przez większość kaznodziei „ewangelia” jest wysoce rozcieńczoną wersją tej prawdziwej. Ludziom mówi się tylko żeby wierzyli w Jezusa, ale sama wiara w Jezusa nikogo nie zbawi, jeśli się nie upamiętają.
W pierwszym rozdziale Księgi Wyjścia czytamy, że Faraonowi przeszkadzali Izraelici pomimo tego, że byli niewolnikami. Było ich coraz więcej i Faraon obawiał się, że w pewnym momencie zbuntują się i przestaną pracować dla niego. Wydał więc rozkaz, że wszystkie nowonarodzone izraelskie niemowlęta płci męskiej mają być zabite.
Jednakże ten plan pochodził od Szatana. Szatan zawsze dążył do zabicia Żydów – wiele razy w historii ludzkości. To była pierwsza taka okazja.
Bóg nie tylko ochrania nas przed planem Szatana, ale czyni coś więcej : On odwraca sytuację na niekorzyść Szatana i używa jego planów by wypełnić Boże cele. To pokazuje wszechmogącą moc Boga w o wiele lepszy sposób niż gdyby zwyczajnie zniszczył Szatana i sprawił, że przestał działać.
W 1 Liście do Koryntian 4:2 zostało napisane : „A od szafarzy tego się właśnie wymaga, żeby każdy okazał się wierny.”. To właśnie znaczy być wiernym sługą. To nie jest kwestia tego, ile robisz, ale czy robisz tylko to, co każe Ci Pan, a także w taki sposób, w jaki On tego chce. Aby tak postępować, musimy czekać na odpowiedź od Boga i pytać Go: „Panie, co chcesz, abym uczynił? Chcę robić tylko to, co Ty chcesz, abym czynił”. Na przykład, jeśli zatrudniłbyś sługę, nie chciałbyś przecież, aby tylko biegał wokół, robiąc wszystko, co on sam uzna za słuszne, aby dla ciebie uczynić. Nie. Chciałbyś, aby cię wysłuchał i zrobił to, o co go ty poprosisz. Jednak większość chrześcijan nie słucha tego, co Bóg mówi w Swoim Słowie i nie przestrzega tych Bożych zasad. Zamiast tego, wykonują Bożą służbę w sposób taki, w jakim sami czują się najlepiej, wykorzystując swoje własne błyskotliwe pomysły, które zazwyczaj są światowe. Tworzą własne programy, aby służyć Panu i nie mają cierpliwości, aby czekać na Pana, aby dowiedzieć się, jaka jest Jego wola.
Jest różnica między mocą naszej duszy i mocą Ducha Świętego. Pewnego razu, Piotr powiedział Panu: „Ty jesteś Chrystus, Syn żywego Boga”. Jezus natychmiast odpowiedział mówiąc : „nie ciało i krew objawiło ci to”. Innymi słowy, Piotr nie odkrył tej prawdy dzięki mocy jego duszy – inteligencji i sprytowi. Nasza dusza (umysł) nie potrafi nam dostarczyć Boskiego Objawienia. Jeśli jesteśmy inteligentni, możemy mieć błyskotliwe myśli płynące z przesłania z Biblii. Możemy też podzielić się tymi myślami z innymi w kościele i zrobić wrażenie na niedojrzałych chrześcijanach. Jednakże błyskotliwe ludzkie myśli i Boskie Objawienie są tak różne i tak oddalone od siebie jak niebo od ziemi.
Paweł głosił z bojaźnią i drżeniem, ponieważ obawiał się używać swojej własnej inteligencji w głoszeniu Bożego Słowa, aby wiara innych nie polegała na jego mądrości, ale na mocy Bożej (1 Kor 2:1-5). Mówiąc po ludzku, Paweł był doskonałym kandydatem aby działać pośród Żydów (ponieważ znał całe Pismo), a Piotr pośród pogan. Jednakże Bóg dał im dokładnie przeciwne służby (Gal 2:8), aby polegali na Duchu Świętym, a nie na ich własnych zdolnościach. Błyskotliwe myśli są zazwyczaj tym co chcemy głosić do innych aby zdobyć ich uznanie. Objawienie sprawia, że upadamy na twarz przed Panem. Dzięki naszej błyskotliwości możemy co najwyżej zrobić wrażenie na innych, ale dzięki Bożemu Objawieniu możemy innym pomóc.
Niektórzy wierzący uważają, że Słowo Boże kieruje się tylko jednym przykazaniem – „iść na cały świat i głosić ewangelię wszystkiemu stworzeniu” (Mk. 16:15). Przykazanie to z pewnością musi być przestrzegane przez ciało Chrystusa na całym świecie, a szczególnie przez tych, którzy są przeznaczeni przez Chrystusa jako ewangeliści (Ef. 4:11). Jednak służba ta nadal będzie niedokończona, jeśli przykazanie to nie zostanie połączone z innym przykazaniem Chrystusa, aby „iść i czynić uczniami wszystkie narody” (Mt. 28:19).
Dziękujemy Bogu za wszystkich tych, którzy ponosząc wiele kosztów, wyszli na cały świat i głosili ewangelię tym, którzy nigdy nie słyszeli o Imieniu Jezus. Jednakże, smutnym faktem ewangelizacji XX wieku jest to, że potrójne przykazanie Jezusa z Ewangelii Mateusza 28:19,20 – aby czynić uczniami, chrzcić w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego oraz uczyć przestrzegać wszystkich Jego przykazań, jest prawie całkowicie ignorowane. Kiedy rzesze wierzących kładą nacisk tylko na ewangelizację, bez późniejszego czynienia z nowonarodzonych uczniów Jezusa Chrystusa, naszym zadaniem jest przywrócenie ważności procesu czynienia z ludzi uczniów Jezusa, i tym samym, ukończenie niedokończonego zadania.
Wielu myśli tylko o tym niedokończonym zadaniu z perspektywy różnych obszarów świata, do których ewangelia jeszcze nie dotarła. Bóg wkłada to pragnienie w serce tym, którzy otrzymali powołanie ewangelizacyjne. Innym natomiast Bóg daje równie ważne zadanie, a nawet trudniejsze, uczynienie z tych nawróconych ludzi uczniów Jezusa Chrystusa.
W rozdziale 2 Księgi Daniela czytamy o śnie Nebukadnezera. Nebukadnezer zwołał swoich mędrców i rozkazał im: „ Powiedźcie mi co mi się przyśniło i znaczenie tego snu”. Ci mędrcy są obrazem głoscieli, którzy nie mają żadnego kontaktu z Bogiem i są zwodzicielami. Tacy głosiciele nie potrafią wykładać Bożego Słowa ani też nie rozeznają czasów we właściwy sposób. Ci mędrcowie powiedzieli: „Tylko bogowie mogą pokazać co ci się przyśniło, żadna istota ludzka nie może tego uczynić. To jest niemożliwe. Jeśli jednak powiesz nam ten sen, wtedy zinterpretujemy go dla ciebie”. Teraz wiemy, że gdy ktoś opowiada nam jego sen, bardzo łatwo jest wymyśleć interpretację i udawać, że pochodzi ona od Boga! To właśnie wielu głosicieli czyni dzisiaj. Jedak Nebukadnezer był sprytnym mężem. Powiedział : „ Jeśli naprawdę macie kontakt z Bogiem, będziecie w stanie powiedzieć mi sen również”.
