W Ewangelii Jana 21:3 czytamy o Piotrze, który powiedział do innych apostołów : „ Idę łowić ryby”. Nie chciał jednak przez to powiedzieć, że będzie łowił ryby tylko tego wieczoru”. To co miał na myśli to porzucenie jego dotychczasowego zajęcia – bycia apostołem, ponieważ nie podołał temu zadaniu i powrócenie do rybołówstwa na stałe! Piotr porzucił swój zawód rybaka jakieś kilka lat temu kiedy Pan go powołał. Zostawił wszystko i szczerze chciał podążać za Panem, najlepiej jak potrafił. Nie powiodło mu się to jednak. Pomyślał sobie, że bycie apostołem nie jest dla niego. Po tym jak przez trzy i pół roku słuchał najwspanialszych kazań jakie kiedykolwiek głoszono, przez najlepszego głosiciela jaki kiedykolwiek żył, w jawny sposób zaparł się Pana i to nie tylko raz, ale trzy razy. On miał już dosyć próbowania bycia apostołem.
Jednak pozostała jedna rzecz, którą wciąż dobrze robił – łowienie ryb. Zajmował sę tym odkąd był małym chłopcem i był w tym ekspertem. Zdecydował się więc być znowu rybakiem. Niektórzy z apostołów czuli się podobnie. Oni również porzucili Pana kiedy był w potrzebie i uciekli. Oni też mieli zamiar powrócić do zawodu rybaka, ponieważ odnieśli porażkę w byciu apostołami!! Oni byli szczerymi ludźmi. Cenili przesłanie Jezusa i ich serca były rozpalone kiedy Go słuchał. Chcieli być oddanymi uczniami, ale nie udało się im to.
W Księdze Wyjścia 12:40 zostało napisane : „Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.” Aczkolwiek, kiedy Bóg przemawiał do Abrahama, powiedział mu, że jego potomkowie będą przebywać w obcym kraju przez 400 lat ( I Mojż. 15:13). Tutaj jednak czytamy, że byli tam przez 430 lat. Czy Bóg popełnił błąd? Nie. Bóg jest bardzo dokładny w działaniu zgodnie z Własnym terminarzem. Bóg nie popełnia błędów. Kiedy Bóg przemówił do Abrahama, Jego doskonałą wolą dla Izraelitów było to, aby przebywali w Egipcie przez 400 lat. Dlaczego więc zostali tam na dodatkowe 30 lat? Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, rozważmy inny przykład. Kiedy Bóg wyprowadził Izraelitów z Egiptu, Jego plan dla nich był taki, aby na pustyni przebywali tylko 2 lata. Ale ile lat Izraelici spędzili na pustyni? 40 lat. (5 Mojż. 2:14). Bóg może mieć plan, aby złamać cię w przeciągu 2 lat. Natomiast równie dobrze może to potrwać 40 lat. Bożą wolą może być chęć rozpoczęcia posługiwania się tobą już 2 lata po twoim nawróceniu. Ale tak naprawdę może być również tak, że Bóg nie będzie w stanie się tobą posługiwać jeszcze przez najbliższe 40 lat. Wszystko zależy od tego, jak szybko pozwolisz Mu, aby cię złamał. Zatem, Bożym planem dla Izraela było to, aby przebywali w Egipcie 400 lat, natomiast stało się tak, że musieli mieszkać tam przez 430 lat.
Niebiański Ojcze, gdybym miał cierpieć niedostatek i żyć w biedzie, daj by moje serce nie utraciło Twojej miłości, ale rozumiało ją i było jej pełne, mimo że byłbym pozbawiony doczesnych błogosławieństw.
Kościół nie jest budowany poprzez wiedzę (doktrynę) ale poprzez mądrość (Przypowieści Salomona 24:3).
Mądrość sprawi, że osoba podda się wszystkim autorytetom, które Bóg ustanowił nad nią – czy to w domu, czy w kościele czy też w społeczeństwie.
Jezus podporządkował się niedoskonałym rodzicom zastępczym (Józef i Maria) podczas wszystkich lat przebywania w Nazarecie – tylko dlatego, że taka była wola Jego Niebiańskiego Ojca dla niego. Nie chodziło o to czy Maria i Józef byli doskonali, ale raczej o to co przeznaczył Ojciec dla Jezusa. Józef i Maria byli bez wątpienia bogobojnymi ludźmi. Jednakże nie możemy zapomnieć, że byli w starym przymierzu i nie byli pod łaską i w ten sposób nie mogli mieć zwycięstwa nad grzechem. Na pewno mieli konflikty ze sobą w domu i różne spory – tak samo jak inne pary mają dzisiaj – te, które nie weszły jeszcze w nowe przymierze. Jednak doskonały Syn Boży podporządkował się tym dwóm niedoskonałym osobom. Jego pierwsze kroki były krokami podporządkowania niedoskonałym autorytetom.
W 2 Liście do Koryntian 9:6 apostoł Paweł porusza temat dawania. Mówi, że jeśli będziemy skąpi w dawaniu, będziemy również proporcjonalnie mniej zbierać. Jeśli posiejesz niewiele nasion, otrzymasz z nich małe zbiory, natomiast, jeżeli posiejesz wiele nasion, otrzymasz duże zbiory. Wielu kochających pieniądze kaznodziejów (zwłaszcza ewangelistów telewizyjnych) posługuje się tym wersetem, w celu nakłonienia wierzących do ofiarowania im pieniędzy. Tacy kaznodzieje są zwykłymi chuliganami, którzy czyhają na prostych wierzących, aby ich oszukać.
Mój Boże, jest coś wspaniałego w tym, by podobać się Tobie i być tym, kim chcesz, abym był. Obym tylko był święty, tak jak Ty jesteś święty, obym był czysty jak Chrystus, doskonały jak Twój Duch jest doskonały!
To są najwspanialsze przykazania w Twoim Słowie i jakże miałbym je łamać? Czy muszę je łamać? Czy jest to koniecznością, tak długo jak żyję tutaj na ziemi?
W księdze Objawienia 2 : 12-17 czytamy : “Aniołowi Kościoła w Pergamie napisz: To mówi Ten, który ma miecz obosieczny, ostry. Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana, a trzymasz się mego imienia i wiary mojej się nie zaparłeś, nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego, który został zabity u was, tam gdzie mieszka szatan….”
Pergamon było miastem , w którym było tyle zła, że Pan mówi , że szatan miał tam swoją ziemską siedzibę. Jest o tym mowa dwukrotnie w Księdze Objawienia 2:13. W samym zaś środku tego miasta Pan ustanowił swój kościół.
Trzydziesty rok życia wydaje się być bardzo ważnym okresem w życiu wielu ludzi, było tak zarówno w czasach Starego, jak i Nowego Testamentu.
Józef miał 30 lat, kiedy został władcą Egiptu. Jeszcze zanim Józef skończył 17 lat, Bóg objawił mu już w snach Swoje zamiary względem jego życia. To wspaniałe, kiedy młody człowiek jest tak wrażliwy na Boży głos, że w wieku, w którym większość nastolatków ma nieczyste sny, on śni Boże sny. Spójrzmy na te wszystkie rzeczy, z powodu których Józef cierpiał – zazdrość ze strony braci, fałszywe oskarżenie ze strony złej kobiety, a także pobyt w więzieniu. W tamtych czasach więzienia były strasznymi lochami pełnymi szczurów, robaków i pełzających wszędzie karaluchów. Księga Rodzaju 39:21 mówi natomiast, że „Pan był z Józefem”.
Święty Panie, zgrzeszyłem niezliczoną ilość razy i jestem winny pychy i niewiary w tym, że nie potrafiłem odnaleźć Twoich zamysłów w Twoim świętym Słowie i nie szukałem Ciebie w moim codziennym życiu.
Hipokryzja : Być hipokrytą oznacza dawanie innym wrażenia, że jesteśmy świętsi niż naprawdę jesteśmy. To jest dokładnie tak jakbyśmy byli fałszywi lub kłamali. Jezus przeklął hipokrytów siedem razy w Mateusza 23:13-29. Jest rzeczą możliwą by skłamać bez otwierania ust. Ananiasz skłamał Ducha Świętego bez wypowiedzenia ani jednego słowa – kiedy udawał, że był oddanym uczniem Jezusa (Dzieje Apostolskie 5:1-5).
Jezus powiedział faryzeuszom, że ich wewnętrzne życie było pełne „pobłażania samym sobie” ( Mateusza 23:25) – co oznacza, że oni żyli tylko by zaspokajać samych siebie. Jednakże chcieli zrobić wrażenie na innych, ponieważ znali bardzo dobrze Pisma, pościli, modlili się i dawali dziesięcinę z ich zarobków, byli święci. Wyglądali na bardzo świętych na zewnątrz. Odmawiali długie modlitwy publicznie, jednak nie modlili się długo prywatnie – tak jak wielu ludzi dzisiaj. To jest hipokryzja jeśli uwielbiamy Boga tylko rano w niedziele, a nie mamy ducha uwielbienia w naszych sercach cały czas.