Autor: maciek

Panie nieśmiertelności, przed którym aniołowie się kłaniają, a archaniołowie zakrywają swe twarze, uzdolnij mnie do służby Tobie z czcią i świętą bojaźnią! Ty, który jesteś Duchem i miłujesz prawdę ukrytą na dnie duszy, pomóż mi oddawać Ci cześć w duchu i w prawdzie! Ty, który jesteś sprawiedliwy, nie pozwól mi ukrywać grzechu w moim sercu ani upodabniać się do tego złego świata, czy też szukać spełnienia w jego przemijających rozkoszach!

Pragnę rozumieć znikomość ziemskich spraw i bogactw aby nie było już  dla mnie ważne, czy jestem bogaty, czy ubogi, czy odnoszę sukcesy, czy ponoszę porażki, czy jestem podziwiany, czy pogardzany. Potrzebuję natomiast świadomości jak wielkie jest znaczenie tego czy płaczę nad grzechem, czy pragnę sprawiedliwości, czy szczerze kocham Pana Jezusa i chlubię się Jego krzyżem! Oby to było moją największą troską!

Uzdalniaj mnie do służby Tobie w szczerym oddaniu i radosnej wolności! Przepędź z mojego umysłu wszelki grzeszny strach i wstyd, abym z przekonaniem i z odwagą mógł wyznawać mego Zbawcę przed ludźmi! Daj Ojcze bym naśladował Twego Syna i nie wstydził się Jego hańby, był gorliwy w poznawaniu Go by wzrastać w Jego mądrości, chodzić w Jego roztropności, szukać Jego rady we wszystkim, przyjmować rozkazy z Jego Słowa, doświadczać Jego pokoju, wiedząc, że nic nie może mnie spotkać bez Jego przyzwolenia czy zarządzenia.

Święty Boże, który jesteś źródłem wszelkiego dobra, przychodzę do Ciebie po łaskę, której potrzebuję w obliczu obowiązków i wydarzeń kolejnego dnia. Wychodzę do świata pełnego zła, mając w sobie grzeszne serce. Wiem, że bez Ciebie nic nie mogę zdziałać, a wszystko, czym będę się dzisiaj zajmować, nieważne jak błahe, może być źródłem grzechu lub głupoty, jeśli nie będę pod ochroną Twojej mocy.

Proszę, podtrzymuj mnie, a będę bezpieczny! Zachowuj mój umysł od subtelności błędu, moje pragnienia od miłości bożków, mój charakter od brudu nieprawości, moje postępowanie od wszelkiej formy zła! Obym nie angażował się w cokolwiek, czego, wiem, że nie będziesz błogosławił i do czego nie mógłbym Cię zaprosić! 

Dopomóż mi we wszelkich prawych działaniach, a jeśli to konieczne, przygotuj mnie na rozczarowania. Nie daj mi cierpieć braku, ani żyć w przepychu! Zaopatruj mnie według Twojego uznania, abym nie wzbił się w pychę i nie zaparł się Ciebie, ani też z niedostatku nie zaczął kraść i nie znieważył Twojego Imienia!

Oby, zgodnie z Twoim dobrym zamysłem, każdy Twój dar okazał się dla mnie błogosławieństwem! Proszę, ucz mnie, jak żyć w tym świecie i używać go, ale nie nadużywać! Pomóż mi rozwijać moje talenty, dobrze wykorzystywać czas, darzyć braci i siostry serdeczną miłością, a mądrze postępować wobec tych, którzy do nas nie należą. Uzdalniaj mnie bym czynił dobro wszystkim, a zwłaszcza domownikom wiary! Tobie zaś niech płynie wieczna chwała!

Wszechmogący Boże, na progu nowego dnia, oddaję siebie, moją duszę, ciało, plany, przyjaciół pod Twoją opiekę. Strzeż, prowadź, kieruj, uświęcaj, błogosław mnie! Pociągaj me serce ku Tobie i Twoim zamysłom! Przekształcaj mnie na obraz Pana Jezusa, jak garncarz, który formuje glinę!

Niech moje usta będą dobrze nastrojoną harfą ku rozgłaszaniu Twej chwały! Pomóż mi żyć w mocy Twojego Ducha, deptając pod stopami ten świat, nie upodabniając się do jego kłamliwych próżności, doświadczając przemiany przez odnowienie umysłu, odziany w całą zbroję Bożą, pełen niegasnącego światła i świętości we wszelkich moich poczynaniach!

Niech żadne zło nie skazi moich myśli, słów i czynów! Pomóż mi stąpać po grząskich ścieżkach życia, wystrzegając się ich brudu, zachowując w czystości me serce i dłonie! W ważnych zajęciach, niech moje pragnienia wznoszą się ku górze, rozniecając w mym sercu żarliwą miłość; mój wzrok skierowany na to, co niewidzialne, a moje oczy szeroko otwarte na nicość, kruchość i znikomość tego świata!

Obym widział wszystko w zwierciadle wieczności, oczekując rychłego przyjścia Pana, nasłuchując ostatniej trąby, wytrwale pielgrzymując do nowego nieba i nowej ziemi! Niech moje słowa będą zgodne z Twoją mądrością i pożyteczne dla wspólnego dobra. Nie pozwól, bym nie przynosił korzyści, był bezczynny i bezużyteczny! Obym mówił tak, jakby każde słowo było mym ostatnim i postępował tak, jakby każdy krok był moim ostatnim. Gdyby moje życie miało się dzisiaj zakończyć, niech to będzie mój najlepszy dzień!

Miłosierny Boże, Twoja dobroć doprowadziła mnie aż do tej chwili. Jeśli dzisiaj nie będę wzrastać w Twej łasce, pogłębiać poznania i dojrzewać do duchowego żniwa, to zmarnuję Twój cenny dar tego nowego dnia! Proszę, pomóż mi poznawać Ciebie takim, jakim jesteś, kochać Cię całym sercem, służyć Tobie z pełnym oddaniem i wielbić Cię ze wszystkich sił!

Proszę, by dzięki Twojej łasce, moja wola była zgodna z Twoją, gdyż nie znajduję w sobie zdolności do posłuszeństwa, ale czerpię ją z Twojej miłości. Przychodzę do Ciebie z pustym sercem, błagając, byś napełniał je Twoimi kosztownymi darami! Przychodzę do Ciebie z moim nikłym zrozumieniem, błagając, byś rozwiał mgły mojej ignorancji!

Mój Dobry Pasterzu, prowadź mnie i opiekuj się mną, gdyż bez Twojej pasterskiej opatrzności schodzę na manowce. Strzeż mnie, bym nie zboczył na zgubną drogę przyziemnych, zmysłowych rozkoszy i nie pił ze skażonych źródeł! Kieruj, proszę, moimi krokami, abym nie dał się zwieść i nie wpadł w szatańskie sidła!

Chroń mnie od ataków nieprzyjaciół, od złych okoliczności i ode mnie samego! Moi wrogowie są nieodłączną częścią mojej natury, przylgnęli do mnie jak moja skóra i nie mogę się ich pozbyć. Czy siedzę, czy wstaję, ciągle mnie dręczą, kuszą i nęcą; moja warownia jest pełna wrogów!

Przyjdź w Twej wszechmocy i pokonaj ich, wypędź ich i zniwecz we mnie najmniejszą nawet cząstkę cielesnego życia!

Mój kochany Panie, Ty wiesz jak bardzo pragnę lepszego poznania Ciebie samego – nieustannego wzrostu w świętości i postępowania w zgodzie z Twoją wolą! Ty włożyłeś w moje serce te pragnienia i tylko Ty możesz je zrealizować. Moja dusza pragnie bliskości z Tobą, skąd płynie moc uśmiercająca żądze mego ciała i poniżająca pychę mego serca.

Jakże cenna jest duchowa wrażliwość i wyraźne zrozumienie tajemnicy pobożności, prawdziwej świętości! Jak wielkim błogosławieństwem jest podobieństwo do Ciebie w tej mierze, w jakiej stworzenie może być podobne do swego Stwórcy!

Panie, przemieniaj mnie na Twój obraz, napełniaj mą duszę Twoją świętością, uzdalniaj mnie do życia dla Ciebie! Pomóż mi odczuwać niedosyt w moim duchowym życiu, a kiedy tylko poczuję się usatysfakcjonowany słodką społecznością z Tobą, daj rozumieć, jak wiele mi jeszcze brakuje, zarówno w poznaniu, jak i w postępowaniu!

Cudowny Boże, pomóż mi być coraz bliżej Ciebie i kochać Cię coraz mocniej, żarliwie pragnąć Ciebie, wytrwale modlić się do Ciebie, odnosić zwycięstwo nad ciałem grzechu!

Moje serce zamiera a moja dusza boleje na myśl, że mógłbym stracić Cię z oczu, mój Kochany Ojcze.

Proszę, otul me życie Twą miłością i pomóż mi nieustannie pragnąć Ciebie, w pokorze poddawać się Twojej woli, koncentrować się na Tobie i zawsze być gotowym do działania i cierpienia dla Twojej chwały!