W drugim rozdziale Księgi Malachiasza, prorok porównuje współczesnych mu Lewitów z tymi z dawniejszych czasów (wersety 5,6). Pan Jezus przypomina nam dziś kim byli pierwsi apostołowie, i pokazuje że zostawili wszystko, by podążać za Nim. „Porównajcie się do nich” – oto co chce nam powiedzieć, – „Celem mego przymierza z Lewitami był pokój i życie. Oto co im podarowałem, i to zobowiązało ich do okazania mi czci oraz szacunku – i rzeczywiście wielce mnie uhonorowali.” W wyżej wymienionych wersetach znajdujemy siedem cech, które charakteryzowały wczesnych Lewitów a które powinien posiadać każdy prawdziwy sługa Boży.

W Ewangelii Mateusza 6:13, Jezus uczy nas modlić się, „I nie wódź nas na pokuszenie, ale zbaw nas ode złego”. Prawdziwa świętość jest rezultatem stoczonej bitwy. Ona nie przychodzi do „tapczanowych” Chrześcijan, którzy tylko by siedzieli i mieli pragnienie „bycia zaniesionym do nieba na kwiecistych łożach swobody i przyjemności”. Tylko wtedy kiedy toczymy walkę przeciwko naszym pokusom, i przeciwko szatanowi, możemy stać się świętymi. Możemy więc zadać pytanie, „Jeżeli diabeł jest aż taką przeszkodą dojścia do świętości, czemu Bóg go nie zniszczy?”. Odpowiedź na to pytanie jest następująca: diabeł jest w pewnym sensie niezbędny dla naszego duchowego wzrostu, tak samo jak piec jest potrzebny, aby oczyścić złoto. Tylko wtedy kiedy nasze mięśnie są wystawiane na wysiłek mogą stać się silniejsze. W innym przypadku, pozostalibyśmy grubi i wiotcy. O to samo chodzi w sferze duchowej. Potrzebujemy postawionego nam oporu, jeżeli chcemy się stać silnymi duchowo. I właśnie dlatego Bóg dopuszcza działanie szatana względem nas.

Bóg jedynie może poprowadzić cię do osoby, która najlepiej nadaje się na twego życiowego partnera. W rzeczywistości jest chętny by tego dokonać, jeśli tylko zechcesz Go słuchać. Biblia naucza, że Bóg ma plan dla życia każdego Jego dziecka (Ef 2:10). Jeśli to prawda, to Bóg już zaplanował twoje małżeństwo lub też życie bez małżonka. Jeśli zaplanował małżeństwo, wtedy też zaplanował kogo masz poślubić. Ale Bóg nie zmusza nikogo do posłuszeństwa. Tak więc możesz odrzucić lub zaniedbać Boży plan i zawrzeć małżeństwo niezgodnie z Bożą wolą.

Napisano w Ap. 14:4 – „To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka”

„Podążali za Barankiem dokądkolwiek szedł. Inaczej mówiąc, codziennie dźwigali swój krzyż – dlatego, że w ten właśnie sposób Baranek chodził po ziemi.”

To nie odnosi się do fizycznego dziewictwa, ani fizycznego wszeteczeństwa. kobiety, o których tu się mówi są tymi, które później były wspomniane w Ap.17:5 „Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi”.

„A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeżeli jest Chrystusem Bożym, tym wybranym. Szydzili z niego także i żołnierze, podchodząc doń i podając mu ocet, I mówiąc: Jeżeli Ty jesteś królem żydowskim, ratuj samego siebie. Był też i napis nad nim: Ten jest królem żydowskim. Tedy jeden z zawieszonych złoczyńców urągał mu, mówiąc: Czy nie Ty jesteś Chrystusem? Ratuj siebie i nas. Drugi natomiast, odezwawszy się, zgromił tamtego tymi słowy: Czy ty się Boga nie boisz, choć taki sam wyrok ciąży na tobie? Na nas co prawda sprawiedliwie, gdyż słuszną ponosimy karę za to, co uczyniliśmy, Ten zaś nic złego nie uczynił.” (Łk. 23:35-41). To naprawdę niesamowite, że podczas gdy starsi uczeni Biblijni Izraela i bystrzy, wyedukowani rzymscy żołnierze nie byli w stanie rozeznać kim był Jezus; złoczyńca, który nic nie wiedział na temat Pism, był w stanie to zrobić podczas jego ostatnich chwil na tej ziemi. Czemu tak się stało?

Nie wolno nam zatracić cudu przebaczenia, którego Pan nam nieograniczenie udzielił. Całe nasze życie od tej pory musi być wyrażaniem wdzięczności względem Pana za to, co uczynił dla nas na krzyżu. Kiedy lud obowiązywało jedynie Prawo Boże, ludzie służyli Panu pod groźbą wyroku, jednakże będąc pod Łaską, ludzie wykonują tę służbę przez moc wdzięczności.