Kategoria: Modlitwy i słowa

NIEZMIENNE SŁOWO BOŻE

dnia 7 maja 2018

Rozkoszuję się przykazaniami twoimi, Które pokochałem. Wznoszę ręce do przykazań twoich, które kocham, I rozmyślam o ustawach twoich (Ps. 119,47-48).

Boże Objawienie wyznacza treść i powód, dla którego Kościół przez służbę nauczania, podejmuje się przedstawienia objawionych prawd tym, których Bóg w Chrystusie wybrał, aby zbawić ich i uczynić dziedzicami swojego Królestwa.

MISTERIUM ŻYCIA – list do dawnych przyjaciół.

MISTERIUM ŻYCIA – list do dawnych przyjaciół.

dnia 23 kwietnia 2018

Spotkanie z Chrystusem było poznaniem prawdziwej Miłości.

Wszystkie moje miłości, wszystkie zachwyty i uniesienia, poznając Miłość krzyża odeszły zawstydzone.

Doświadczanie Zbawiciela, to doświadczanie własnej śmierci i mocy Jego zmartwychwstania. To misterium, którym Bóg ukoronował moje nowe życie.

Żyję tym misterium i każdego dnia na nowo Go poznając, uczę się nieustannie rezygnować z siebie. Dawne moje życie rozsypało się nie pozostawiając żadnych śladów, i tak droga powrotu została zapomniana.

WONNOŚĆ CHRYSTUSOWA

dnia 2 kwietnia 2018

Zaiste, myśmy wonnością Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy są zbawieni i tych, którzy są potępieni; dla jednych jest to woń śmierci ku śmierci, dla drugich woń życia ku życiu. A do tego któż jest zdatny? (2Kor. 2,15-16)

 

Jaki duchowy zapach towarzyszy mi każdego dnia?

Jeśli Zbawiciel ucztuje nieustannie w moim sercu, winien to być zapach nadziei i miłości. To woń Chrystusa powinna poprzedzać moje myśli, rozmowy i dzieła moich rąk. Ten szczególny zapach Jezusa ujawnia kim naprawdę jestem i do kogo należę.

BŁOGOSŁAWIONE JARZMO

dnia 19 marca 2018

 

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. (Mat. 11,29)

 

Życie świętych nosi na sobie wyraźny ślad posłuszeństwa Bogu. Symbolem tej niezwykłej postawy, jest wspomniane w Biblii jarzmo. Używano go aby łączyć woły w zgodnie pracującą parę.

W przypadku zwierząt była to forma jedności i wspólnoty odgórnie narzucona. Jezus Chrystus z własnej i niczym nie przymuszonej woli, wyrzekł się samego siebie i stał się w pełni człowiekiem, pozostając w pełni Bogiem (Flp. 2,5-8).