Kategoria: Modlitwy i słowa

a bez Niego

nic nie istnieje

i nic nie żyje

a bez Niego

ani cisza

ani ciemność

ani nawet niepojęte nic

nie istnieje

Przecież słowa

nie są już tylko posłańcami śmierci

przez nie wszystko powstało

i wszystko dzięki nim zmierza ku uwielbieniu

„Zwycięzcy dam nieco z manny ukrytej i kamyk dam mu biały, a na kamyku tym wypisane nowe imię, którego nikt nie zna, jak tylko ten, który je otrzymuje” (Obj 2,17b).

 Zabierz mi moją siłę

chcę nauczyć się chodzić

tylko w Twojej mocy

Zabierz mi moją pychę

pragnę jak Ty

umywać uczniom nogi

„Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mt 11,27-30

„Wtedy Jezus rzekł do uczniów swoich: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną. Bo kto by chciał życie swoje zachować, utraci je, a kto by utracił życie swoje dla mnie, odnajdzie je”. Mt 16,24-25

Lubię odpoczywać w Twojej Obecności.

Lubię wtedy żeglować przez nieskończony ocean ciszy,

a przez szeroko zamknięte oczy dostrzegać to,

co niedostrzegalne i nierozpoznawalne.

Daleko poza mną umiera wtedy cały zgiełk tego świata,

a ja płynąc milczeniem,

słyszę jak cisza głośno przemawia do mojego serca.

„Gdyż mój lud popełnił dwojakie zło: Mnie, źródło wód żywych, opuścili, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą”.

Jer 2,13

Prorok Jeremiasz zapisał słowa skargi Świętego Boga, który to Bóg wylał swoje serce mówiąc, iż naród Izraela porzucił Go na rzecz pogańskich bożków!

Miłość nie ma swojego końca,

tak jak nie ma swojego początku.

Miłość przykrywa swoją mądrością wszystko,

co powinno pozostać zakryte.

Miłość zniesie wszystko,

aby człowieka zanieść pod krzyż Chrystusa.

Miłość jest nieustannym oczekiwaniem,

kiedy dojrzewa, wydaje wspaniały owoc.

„Psalm Dawidowy. Pan jest pasterzem moim, Niczego mi nie braknie. Na niwach zielonych pasie mnie. Nad wody spokojne prowadzi mnie. Duszę moją pokrzepia. Wiedzie mnie ścieżkami sprawiedliwości Ze względu na imię swoje. Choćbym nawet szedł ciemną doliną, Zła się nie ulęknę, boś Ty ze mną, Laska twoja i kij twój mnie pocieszają. Zastawiasz przede mną stół wobec nieprzyjaciół moich, Namaszczasz oliwą głowę moją, kielich mój przelewa się. Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą Przez wszystkie dni życia mego. I zamieszkam w domu Pana przez długie dni”. Psalm 23

 Czy Bóg jest moim Pasterzem?

Jeśli tak, jeśli Mu ufam, jeśli w Nim chodzę, to według Jego obietnicy niczego mi nie brakuje.

Jeśli jestem w Chrystusie to odpoczywam pełen pokoju na duchowych pastwiskach i nieustannie rozkoszuję się moim Panem.

Tak wielu ludzi ciągle nie pojmuje głębi i serdeczności Chrystusowej miłości. Bóg naprawdę kocha i rzeczywiście szuka grzeszników, aby ich zbawić i przyprowadzić do domu wieczności.

Nasz Zbawiciel gromadził wokół siebie celników i wszelkiego rodzaju przestępców, aby Swoją postawą i głoszonym przez Siebie Słowem objawić tym biednym ludziom prawdziwy obraz Boga.

Niewielu ludzi doświadczyło tak cudownego objawienia, jakie stało się udziałem Jana Chrzciciela!

Kiedy zobaczył on przechodzącego Jezusa, głośno zawołał: Oto Baranek Boży!

To właśnie dla tej chwili narodził się Jan Chrzciciel. To właśnie dla tego wyznania Święty Bóg już w łonie jego matki napełnił go Duchem Świętym i przeznaczył go, aby stał się głosem wołającym na pustyni i poprzedzającym przyjście Syna Bożego.

Niewielu ludzi pozostających w służbie dla Boga doświadcza w całej pełni owoców tej służby – Janowi jednak zostało to podarowane!