Cechy bogobojnej żony
dnia 24 maja 2017
Kiedy Bóg stworzył Ewę, miał w zamyśle, by była odpowiednią pomocą dla mężczyzny (I Księga Mojżeszowa 2:18). Chwała tej służby jest widoczna kiedy zwrócimy uwagę na słowo „Pomocnik”, które Jezus użył w odniesieniu do Ducha Świętego (Jana 14:16)! Tak jak Duch Święty, niewidzialnie i bezgłośnie a jednak z mocą pomaga wierzącemu, tak samo również kobieta została stworzona by pomagać mężczyźnie. Służba Ducha Świętego odbywa się „ poza sceną’’. Taka również powinna być służba kobiety.
Życie Jezusa jest również wzorem dla kobiety; Słowo Boże bowiem stwierdza, że mąż jest głową żony w dokładnie taki sam sposób jak Bóg (Ojciec) jest głową Chrystusa (1Koryntian 11:3). Jezus zawsze był posłuszny swojemu Ojcu. Bogobojna siostra będzie również tak postępowała wobec swojego męża. Błąd jaki popełniła Ewa w Ogrodzie Eden był taki, że nie zapytała swojego męża zanim podjęła decyzję. W ten sposób Szatan zwiódł ją (1 Tymoteusza 2:14). W dziedzinie, w której Ewa upadła, Bóg wzywa dzisiaj chrześcijańskie żony do zamanifestowania chwały uniżenia wobec ich mężów, dokładnie tak samo jak Jezus czynił to wobec Ojca, a kościół w stosunku do Jezusa (Efezjan 5:24).
Grzech pojawił się na świecie poprzez bunt Lucyfera. Zbawienie przyszło przez posłuszeństwo Chrystusa. Duch pokornego uniżenia wobec Bożego autorytetu jest największą mocą jaka istnieje we wszechświecie – jest to bowiem Duch Chrystusa. Ten Duch pokonał wszystkie duchy buntu na krzyżu. Kiedy żona jest posłuszna swojemu mężowi, ona tak naprawdę jest posłuszna autorytetowi Bożego Słowa, które nakazuje jej to czynić; w ten sposób jest pod wpływem największej mocy we wszechświecie. Nawet niewierzący mężowie mogą być pozyskani poprzez tę moc ( 1 Piotra 3:1,2). Jeśli ona żyje w tym uległym duchu, będzie zwycięzcą i zostanie zakwalifikowana by królować z Jezusem w wieczności (Objawienie św. Jana 3:21).
Tu właśnie Szatan znów zwodzi kobietę. Tak jak doprowadził aniołów do upadku, prowadzi również kobiety do upadku – poprzez ducha buntu. Zbuntowana żona przemienia swój dom w jałową ziemię, gorszą niż jakakolwiek pustynia (to jest implikacja Przypowieści Salomona 21:19). Z drugiej strony, bogobojna, posłuszna żona traktuje swojego męża jak króla i w ten sposób przemienia swój dom w pałac (Księga Przysłów 12:4). Twój dom może być albo pałacem albo pustynią, używając języka duchowego. Wszystko zależy od rodzaju żony jaką jesteś. Nic dziwnego, że to co Bóg ceni najbardziej jest pokorny (łagodny) i cichy duch (1Piotra 3:4).
Przypowieści Salomona 31: 10-31 opisują niektóre z cech bogobojnej żony. Jej serce, ręce i język są opisane jako doskonałe. Nie ma wogóle wzmianki o jej zewnętrznym pięknie lub jej kobiecych wdziękach, ponieważ są one określone jako bezwartościowe i zwodnicze (Przypowieści Salomona 31:30). Byłoby wspaniale gdyby wszystkie kobiety i młode dziewczęta, a zwłaszcza młodzi mężczyźni, myślący o małżeństwie, wzięli sobie to do serca.
Bogobojna żona opisana tutaj ma serce przepełnione bojaźnią Pańską (Przypowieści Salomona 31:30). To jest fundament jej całego życia. Pracuje swoimi rękami, szyjąc ubrania, gotując posiłki, zasadzając drzewa i pomagając ubogim (Przypowieści Salomona 31:13-22). Jej mowa jest zawsze uprzejma i pełna mądrości (Przypowieści Salomona 31:26). Jest bogobojna, ciężko pracująca i dobroduszna – nawet jeśli nie jest piękna. Chwała Boga jest zamanifestowana poprzez jej czyste serce, szorstkie ręce i łagodny język. ( W przeciwieństwie do kobiet w świecie, które mają nieczyste serce, gładkie dłonie i nieuprzejmy język!). To właśnie w tych dziedzinach Bóg chce objawić Jego chwałę i szuka kobiet, przez które będzie mógł to uczynić.
Jako żona, bogobojna kobieta jest prawdziwą pomocą dla swojego męża. Wyświadcza mu dobro bezustannie po wszystkie dni swojego życia – a nie od czasu do czasu (Przypowieści Salomona 31:12). Innymi słowy, nigdy nie traci ognia swojej pierwszej miłości do niego. Ona również dopasowuje siebie do jego pracy zawodowej i powołania w życiu, dopełniając jego przychody swoją cichą pracą w domu, będąc gospodarną i oszczędną tak, że pieniądze się nie marnują. Ona odciąża swojego męża z odpowiedzialności domowych, tak, że on może sprawować służbę dla Pana (Przypowieści 31:23-27). Nic dziwnego więc, że jej mąż chwali swoją żonę, mówiąc, że przewyższa wszystkie kobiety na świecie. (Przypowieści Salomona 31:29). Taka kobieta zasługuje by być wysławianą również publicznie (Przypowieści Salomona 31:31), ponieważ ona zrozumiała chwałę jej powołania jako kobiety.
Zac Poonen