A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota. Obj. 22, 17
Przyjdzie czas gdy grzech utraci swoją moc.
Jego śmiertelny jad już nigdy nie wleje się do mojego serca.
Ten czas łaski zaświtał już na Krzyżu Golgoty, a każda chwila przybliża mnie do dnia ostatecznego zwycięstwa.
Także bezwstyd i błazeńska mowa lub nieprzyzwoite żarty, które nie przystoją, lecz raczej dziękczynienie. (Ef. 5, 4)
Kolejną sferą życia Kościoła, jak i małżeństwa, na którą zwraca nam uwagę Słowo Boże, jest sfera werbalnej komunikacji. Właściwe używanie języka wprowadza w społeczności atmosferę miłości i pokoju. Apostoł Paweł w Liście do Efezjan (Ef. 5, 4) zapisał następujące słowa: „Także bezwstyd i błazeńska mowa lub nieprzyzwoite żarty, które nie przystoją, lecz raczej dziękczynienie”. Myśl Pawła jest następująca – co siejesz własnym językiem, to nie tylko zbierzesz jako plon, ale pozostawisz w ludzkich sercach jako truciznę.
Księga Izajasza 42:1 mówi o Jezusie jako o Słudze Jahwe, który jest namaszczony Duchem Świętym. „Oto sługa mój, którego popieram”. Prawdziwy Boży sługa jest wspierany przez Boga, a nie pieniądze lub różne organizacje. To Bóg jest tym, który powinien nas zawsze wspierać. Ludzie mogą nas obdarowywać różnymi prezentami, ale nam nie wolno polegać, ani na ludziach, ani na pieniądzach. Słowo „poparcie” odnosi się do tego, od czego my jesteśmy zależni. Musimy być zależni jedynie od Boga. Dopiero w momencie naszej bezsilności, Bóg obdarowuje nas Swym Duchem Świętym.
