Aktualności

LEKCJA KRÓLESTWA BOŻEGO

LEKCJA KRÓLESTWA BOŻEGO

dnia 22 września 2018

 

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (J. 3,3b).

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J. 3,5b).

Czy narodziłeś się na nowo? Czy twoje stare życie, naznaczone grzechem i śmiercią ustąpiło miejsca życiu, które przyszło w wyniku nowego narodzenia?

Służba Daniela oraz służba Lucyfera

Służba Daniela oraz służba Lucyfera

dnia 19 września 2018

  Z książki THE FULL GOSPEL

Czytamy o dwóch odmiennych posługach w Biblii, które mają również swoje odniesienie do czasów współczesnych.

Służba Daniela

Daniel był człowiekiem, którego Bóg, za czasów jego pokolenia, mógł używać do służby w ziemi pogańskiej. Kiedy Daniel był jeszcze młodym mężczyzną i więźniem razem z innymi Żydami w Babilonie, “postanowił w swoim sercu, aby się nie skalać” (Dan.1: 8).

NIEWYPOWIEDZIANA MODLITWA

NIEWYPOWIEDZIANA MODLITWA

dnia 17 września 2018

Pokorny język docenia już wartość ciszy

i słowa zamarły

Trwają teraz w oczekiwaniu na audiencję

pełne świętego niewypowiedzenia

Oszołomione milczenie

wciąż biega ulicami nieba ucząc się

mądrości Słowa

W uniżeniu

próbuje skłonić umysł do stóp Odwiecznego

chce bowiem wreszcie spocząć

 w Jego miłości

LEKCJA OWOCÓW DUCHA ŚWIĘTEGO

LEKCJA OWOCÓW DUCHA ŚWIĘTEGO

dnia 15 września 2018

„Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu” (Gal. 5,22-23).

Każdy uczeń Jezusa Chrystusa jest człowiekiem na nowo narodzonym z wody i z Ducha (J. 3,3-7). Zanurzenie w Duchu Świętym (chrzest w Duchu) jest fundamentem świętego życia i służby namaszczonej autorytetem samego Boga. Pan Jezus odchodząc do Ojca zakazał swoim uczniom podejmowania jakiejkolwiek działalności, a w szczególności rozgłaszania Dobrej Nowiny o Jego zmartwychwstaniu do czasu, aż obiecany przez Niego Pocieszyciel – Duch Święty, nie spocznie w chwale na każdym z nich (Dz. Ap. 1,4-8). Stu dwudziestu oddanych Jezusowi uczniów (w tym Jego matka) oczekiwało w Wieczerniku wypełnienia się słów Pana i w dniu Pięćdziesiątnicy zapowiedź ich Mistrza spełniła się poprzez wylanie na nich obiecanego Ducha. Bóg zamanifestował swoją Obecność poprzez szum wiatru z nieba, języki ognia nad głowami uczniów i przez rozgłaszanie swojej chwały wieloma językami obecnymi podówczas w rzymskim imperium (Dz. Ap. 2,1-13).

Nie pozwól, by niepowodzenia z przeszłości Cię zniechęciły

Nie pozwól, by niepowodzenia z przeszłości Cię zniechęciły

dnia 12 września 2018

 

**  uwaga – w języku angielskim słowo „justify” znaczy zarówno, „wyjustować”, jak i „usprawiedliwić”

W Ewangelii Łukasza 18:13, celnik modlił się mówiąc: “Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu”. Nazwał się “grzesznikiem”. Miał na myśli to, że czuł się jakby w porównaniu do niego, wszyscy wokół byli świętymi! W jego oczach był JEDYNYM GRZESZNIKIEM na powierzchni ziemi! Jezus rzekł, że człowiek ten poszedł do domu usprawiedliwiony. Właśnie takich ludzi usprawiedliwia Bóg.

SPÓR o TO co NIEISTNIEJE

dnia 10 września 2018

Słuchając i czytając wypowiedzi różnych osób, które powołują się w swoich przemyśleniach na Biblię, odnoszę często wrażenie, że dla całej rzeszy fanów Biblii (tak należy nazwać tego typu ludzi) najważniejsze w Biblii jest to, czego w niej nie ma!

Moje spostrzeżenia oparłem na publicznie dostępnych tekstach i wypowiedziach oraz na uwagach niektórych moich rozmówców, a czasami wręcz oszalałych antagonistów. Problemy, o których ludzie ci chcą dyskutować, nie są generowane przez Boże Słowo; raczej są wynikiem ich nieuctwa oraz chęci świadomego wprowadzenia w błąd odbiorców ich filmów, jak też i tekstów.

SPRAWIEDLIWOŚĆ I NIEPRAWOŚĆ

SPRAWIEDLIWOŚĆ I NIEPRAWOŚĆ

dnia 8 września 2018

 

„Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi, lecz kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca” (Obj. 22,11).

Księga Apokalipsy objawia nam, że Kościół – zgromadzenie ludzi, których Chrystus wywołał ze świata i skupił wokół siebie, od zarania swego istnienia wykazywał pragnienie oddawania siebie Zbawicielowi, ale niestety w pewnej też części hołdował życiu nacechowanemu liberalizmem w sferze etyki i moralności oraz w doktrynie. Słowa apostoła Jana (Obj. 22,11) zapisane w latach osiemdziesiątych pierwszego stulecia po Chrystusie są oczywiście proroctwem. To proroctwo zapowiada przyszłe zmagania Kościoła w sferze świętości, moralności i prawowierności wierzących; lecz Księga, w której je zapisano opisuje, recenzuje i w mocnych słowach piętnuje ówczesne i niegodne z ich powołaniem, zachowania chrześcijan (Obj 2,1-7; Obj 2,12-29; Obj 3,1-6; Obj 3,14-22).

Żadna doktryna nie jest tak ważna jak żarliwe oddanie Bogu

Żadna doktryna nie jest tak ważna jak żarliwe oddanie Bogu

dnia 5 września 2018

 

Apostoł Paweł przebywał w Efezie przez trzy lata, głosząc we dnie i w nocy (Dz. 20:31). Oznacza to, że chrześcijanie z Efezu wysłuchali setek kazań z ust Paula. Widzieli nadzwyczajne cuda dokonane przez Pana pośród nich (Dz. 19:11). Spośród nich Słowo Boże rozprzestrzeniło się na wszystkie pobliskie obszary Azji Mniejszej w ciągu krótkiego okresu dwóch lat. Doświadczyli przebudzenia (Dz. 19:10, 19). Byli najbardziej uprzywilejowanymi ze wszystkich kościołów w czasach apostolskich. Byli także niewątpliwie najbardziej duchowym kościołem w Azji Mniejszej w tym czasie. (Widzimy to w Liście Apostoła Pawła do Efezjan, że Paweł nie musiał poprawiać żadnych błędów wśród tej społeczności, w przeciwieństwie do listów do innych zborów, w których musiał te kościoły napominać). Ale kiedy Paweł opuszczał Efez, ostrzegł tamtejszych starszych, że w czasach następnego pokolenia sytuacja ulegnie pogorszeniu, kiedy kościół zostanie pod nowym kierownictwem. Powiedział im, że dzikie wilki pojawią się wśród nich, i że spośród nich również wyłonią się ludzie mówiący rzeczy przewrotne, przyciągający ludzi do siebie, zamiast do Pana (Dz. 20:29, 30).

KŁAMCA i KŁAMSTWO

KŁAMCA i KŁAMSTWO

dnia 3 września 2018

„Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (J. 8,44).

Nikt, kto używa kłamstwa nie może powiedzieć, iż nie uświadamia sobie jego obecności w swoim życiu. Wszyscy bowiem używamy kłamstwa tylko w jednym celu – pragniemy kłamstwem zakryć prawdę!

Chrystus powiedział, że jest jeden ojciec kłamstwa i jest nim diabeł. Oznacza to, że diabeł obdarował nas, kłamców, swoim nasieniem, a z tego właśnie nasienia poczęło się w nas kłamstwo! Zanim więc użyjemy kłamstwa, to najpierw musimy w duchowym wymiarze dopuścić się aktu cudzołóstwa z diabłem. Tylko bowiem ten, kto duchowo sypia z diabłem, może przyjąć jego nasienie i wtedy właśnie diabeł staje się ojcem wspólnego z nim dziecka, czyli kłamstwa.

Kłamstwo, które ubrane jest w diabelską ciemność, zawsze będzie próbowało uniemożliwić poznanie prawdy; prawda jednakże jest uosobiona w Chrystusie i nie może jej zniszczyć – to Chrystus jest zwycięzcą diabła i jego dzieł.

Sięgając po kłamstwo, pozwalamy sobie na uprawianie z diabłem duchowego seksu i stajemy się jego nałożnicą, która za marne błyskotki sprzedaje nieustannie swoją duszę. Owocem takiego postępowania jest nieprzenikniona ciemność, która wraz z kłamstwem zatruwa nasze życie. Żyjąc w tej ciemności stajemy się niewolnikami oszustwa, w które powoli zaczynamy wierzyć.

Pamiętajmy jednak, że nie jesteśmy skazani na życie w kłamstwie, ciemności i śmierci – wystarczy jeden krok wiary ku światłości, a znajdziemy się w ramionach Zbawiciela. Tylko On używając swojej świętej krwi obmyje nasze duchowe szaty, a kłamstwo i ciemność pozostaną przy ojcu kłamstwa.

Andrzej Cyrikas